Main Menu

Τετάρτη, 3 Απριλίου, 2019

 

Τσαβούσογλου: Δεν θα παραιτηθούμε από την αγορά του ρωσικού αντιπυραυλικού συστήματος S-400

 

Η Τουρκία δεν πρόκειται να παραιτηθεί από την αγορά του ρωσικού αντιπυραυλικού συστήματος S-400 παρά τις πιέσεις των Ηνωμένων Πολιτειών, οι οποίες ανέστειλαν την παράδοση στην Άγκυρα εξοπλισμού που συνδέεται με τα αμερικανικά μαχητικά αεροπλάνα F-35, προειδοποίησε σήμερα στην Ουάσινγκτον ο επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας.

“Είναι μια υπόθεση που έχει τελειώσει και δεν θα γυρίσουμε πίσω”, δήλωσε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου στη διάρκεια συνεδρίου στο περιθώριο της συνόδου για τον εορτασμό των 70 χρόνων του ΝΑΤΟ.
Ο Τσαβούσογλου δήλωσε ακόμη πως η Άγκυρα πρότεινε στην Ουάσινγκτον να σχηματίσουν μια κοινή ομάδα εργασίας που θα φροντίσει ώστε το ρωσικό σύστημα S-400 να μην συνιστά απειλή για τον στρατιωτικό εξοπλισμό των ΗΠΑ ή του ΝΑΤΟ.

Το ρωσικό σύστημα “δεν θα ενσωματωθεί στο σύστημα του ΝΑΤΟ” επειδή “είναι για δική μας χρήση”, είπε ο Τσαβούσολγου και συνέχισε: “Ως εκ τούτου προτείνουμε στις ΗΠΑ να δημιουργήσουμε μια τεχνική ομάδα εργασίας που θα εξασφαλίσει ότι το σύστημα αυτό δεν θα αποτελεί απειλή — ούτε για τα (αμερικανικά) F-35 ούτε για τα συστήματα του ΝΑΤΟ”.

Εξάλλου, σύμφωνα με τον Τσαβούσογλου, η αμερικανική κυβέρνηση και η Τουρκία θα πρέπει να εξηγήσουν στο Κογκρέσο των ΗΠΑ γιατί η Άγκυρα έπρεπε να αγοράσει τους S-400 από τη Ρωσία.
Ο Τσαβούσογλου υποστήριξε ακόμη πως η Άγκυρα δεν απομακρύνεται από τους συμμάχους της στο ΝΑΤΟ προχωρώντας στην αγορά του ρωσικού συστήματος.

Για τα μαχητικά F-35, ο Τούρκος υπουργός εκτίμησε ότι οι Αμερικανοί δεν μπορούν τώρα να κάνουν πίσω επειδή η Άγκυρα έχει ήδη καταβάλει 1,2 δισεκατομμύρια δολάρια και έχει ξεκινήσει τη διαδικασία για την καταβολή άλλων 2,3 δισεκ. δολαρίων.
Για να δικαιολογήσει την τουρκική επιμονή για την αγορά των S-400 από τη Ρωσία, ο Τσαβούσογλου διαβεβαίωσε ότι η χώρα του χρειαζόταν “κατεπειγόντως” ένα τέτοιο αμυντικό σύστημα “λόγω των απειλών” στην περιοχή όπου “όλος ο κόσμος διαθέτει πυραύλους”. “Το ΝΑΤΟ δεν είναι ικανό να καλύψει τον εναέριο χώρο μας σε αυτό το στάδιο”, υποστήριξε.

Όσον αφορά την πρόταση της Ουάσινγκτον που ενέκρινε πρόσφατα την πώληση πυραύλων Patriot στην Τουρκία με την ελπίδα ότι η σύμμαχός της θα υπαναχωρήσει από την αγορά των S-400, ο επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας εμφανίστηκε επιφυλακτικός. “Αυτό δεν εγγυάται ότι οι ΗΠΑ θα μπορέσουν πράγματι να πουλήσουν τους Patriot στην Τουρκία, αφού δεν καταφέραμε να τους αποκτήσουμε εδώ και δέκα χρόνια”, σχολίασε, κατηγορώντας τις προηγούμενες αμερικανικές κυβερνήσεις επειδή δεν συμφώνησαν στη σύναψη αυτού του συμβολαίου.

 

 

 

Πηγή: ΑΜΠΕ, capital.gr

 

 

OmegaNbc.com

 

 

* Σε περίπτωση που σε κάποιο άρθρο, εντοπίσετε λανθασμένες πληροφορίες, επικοινωνήστε μαζί μας στο email: news@OmegaNbc.com, ώστε να αποκαταστήσουμε την ορθότητα τους, παρέχοντας μας τις ανάλογες αποδείξεις.

*Το OmegaNbc.com σε αντίθεση με άλλα ΜΜΕ, διορθώνει τυχόν λάθος, ή ψευδής ειδήσεις όπου τις εντοπίσει, δίνοντας ανάλογο “βάρος” στην διόρθωση τους.

*OmegaNbc.com Πρώτα έγκυρα & μετά έγκαιρα.

*Το OmegaNbc.com σε αντίθεση με άλλα ΜΜΕ, αναφέρει πάντα την πηγή, από την οποία αναδημοσιεύει άρθρα η ειδήσεις.

* Το OmegaNbc.com Επιτρέπει την αναδημοσίευση, με προϋπόθεση την αναφορά της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης της ιστοσελίδας παραγωγής, https://OmegaNbc.com/

 

Tο OmegaNbc.com δημοσιεύει κάθε σχόλιο το οποίο είναι σχετικό με το θέμα στο οποίο αναφέρεται το άρθρο. 

Ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. 

Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε,
προκλητικά, συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε. 

Σε κάθε περίπτωση ο καθένας φέρει την ευθύνη των όσων γράφει 
και το OmegaNbc.com ουδεμία νομική ή άλλη ευθύνη φέρει.

«Διαφωνώ με ό,τι λες, αλλά θα υπερασπισθώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες.» Φραγκίσκος Μαρία Αρουέ «Βολταίρος» (1694-1778).

Δικαίωμα συμμετοχής στη συζήτηση έχουν μόνο όσοι έχουν επιβεβαιώσει το email τους στην υπηρεσία disqus.com

Ο ΟΗΕ έσπασε από την «εξαιρετικότητα» των ΗΠΑ

 

Τιερί Μεϊσάν

Αδυνατισμένες σε σύγκριση με τους ρώσους και κινέζους ανταγωνιστές τους, οι Ηνωμένες Πολιτείες επανακτούν τα ιστορικά τους αντανακλαστικά. Στις εξωτερικές σχέσεις, εγκαταλείπουν τη διεθνή φιλελεύθερη τάξη και επιστρέφουν στο δόγμα της εξαιρετικότητας. Αμφισβητώντας την ίδια τη δέσμευση τους στο Συμβούλιο Ασφαλείας, μόλις άνοιξαν το δρόμο για την αποδόμηση του διεθνούς Δικαίου και το τέλος των Ηνωμένων Εθνών. Αυτή η εξέλιξη, η οποία εκπλήσσει τους δυτικούς Ευρωπαίους και τους βυθίζει σε σύγχυση, αναμενόταν από τη Ρωσία και την Κίνα που προετοιμάζονταν γι ‘αυτήν.

Ο πρώην πρεσβευτής των Ηνωμένων Εθνών του πρόεδρου Μπους του νεώτερου και σημερινός Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του προέδρου Τραμπ, Τζον Μπόλτον αντιτίθεται σε μια ιδιαίτερη πτυχή των Ηνωμένων Εθνών. Είναι εκτός ζητήματος οποιοσδήποτε να μπορεί να αναγκάσει τη χώρα του για οποιοδήποτε θέμα. Ως εκ τούτου, οι πέντε δυνάμεις μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας της Νέας Υόρκης αποτελούν ένα παγκόσμιο διευθυντήριο που ορίζει το Δίκαιο μεταξύ των εθνών … αλλά δεν μπορεί να αναγκάσει σε οτιδήποτε τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η γνωμοδότηση αυτή, η «εξαιρετικότητα» ήταν πάντα αυτή της Ουάσιγκτον, ακόμα και αν ο υπόλοιπος κόσμος δεν το έχει συνειδητοποιήσει [1].
Επανεμφανίζεται σήμερα σε ένα ιδιαίτερο διεθνές πλαίσιο και θα ανατρέψει τον κόσμο που γνωρίζουμε.

Η «εξαιρετικότητα» των ΗΠΑ αναφέρεται στο μύθο των «Πατέρων Προσκυνητών» (pilgrim fathers) των Πουριτανών, που διώχνονταν στην Αγγλία, όπου είχαν θεωρηθεί ως επικίνδυνοι φανατικοί, κατέφυγαν στην Ολλανδία και έπειτα στην Αμερική, όπου έφτασαν με το πλοίο Mayflower (1620).
Εκεί έχτισαν μια νέα κοινωνία βασισμένη στο φόβο του Θεού. Ήταν “το πρώτο δημοκρατικό έθνος”, ένα “Φως επάνω στο λόφο”, που καλούταν να διαφωτίσει τον κόσμο. Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι συνεπώς ταυτόχρονα ένα “παράδειγμα” για τους άλλους και έχουν μια “αποστολή” – να μετατρέψουν τον κόσμο στη Θεία Θέληση.

Φυσικά η ιστορική πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική από αυτήν την αφήγηση, αλλά δεν είναι το θέμα μας.

Για δύο αιώνες, όλοι οι πρόεδροι των Ηνωμένων Πολιτειών, χωρίς εξαίρεση, αναφέρθηκαν σε αυτή την ιστορική παραποίηση. Ως εκ τούτου,

– διαπραγματεύονται, υπογράφουν και υιοθετούν συνθήκες ενώ εκφράζουν επιφυλάξεις έτσι ώστε να μην τις εφαρμόζουν στο εσωτερικό δίκαιο ·
– προδικάζουν ότι ακολουθούν τη “Θέληση του Θεού” ενώ οι εχθροί τους την αρνούνται και επομένως τους καταδικάζουν για τα ίδια γεγονότα με μεγαλύτερη αυστηρότητα από τους ίδιους (διπλό πρότυπο) ·

– αρνούνται οποιαδήποτε διεθνή δικαιοδοσία που ισχύει για τις εσωτερικές υποθέσεις τους.
Αυτή η στάση φέρνει παρεξήγηση, ειδικά καθώς οι Ευρωπαίοι είναι πεπεισμένοι ότι είναι ανοιχτόμυαλοι ενώ δεν καταβάλλουν καμία προσπάθεια να κατανοήσουν τις ιδιαιτερότητες των άλλων. Έτσι, είναι πεπεισμένοι ότι η άρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών να υιοθετήσουν τη Συμφωνία για το Κλίμα του Παρισιού οφείλεται στον φερόμενο σκοταδισμό του προέδρου Τραμπ. Στην πραγματικότητα είναι μια σταθερή θέση της Ουάσινγκτον.

Η συμφωνία του Παρισιού του 2015 προηγήθηκε από το Πρωτόκολλο του Κιότο το 1997, το οποίο η Ουάσιγκτον αρνήθηκε επίσης: οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν αποφασισμένες να μην υιοθετήσουν -αυτό που συνέβαλαν να συγγραφή – επειδή επέβαλε μια ορισμένη συμπεριφορά στους πολίτες τους. Ο πρόεδρος Κλίντον προσπάθησε να διαπραγματευτεί επιφυλάξεις που αρνήθηκαν τα Ηνωμένα Έθνη.

Στη συνέχεια υπέγραψε το Πρωτόκολλο το οποίο απέστειλε προς επικύρωση στη Γερουσία. Η τελευταία το απέρριψε με ομοφωνία των ψηφισάντων –  Ρεπουμπλικάνων και Δημοκρατικών – δίνοντάς του ένα επιχείρημα για να επαναλάβει τις διαπραγματεύσεις. Αυτή η απόρριψη κάθε διεθνούς νομικής διάταξης που εφαρμόζεται στο εσωτερικό δίκαιο δεν σημαίνει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες απορρίπτουν το στόχο του Πρωτοκόλλου του Κιότο και της συμφωνίας του Παρισιού –ήτοι η μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης-, ούτε ότι δεν παίρνουν μέτρα σε αυτή τη κατεύθυνση, αλλά μόνο στο εσωτερικό δίκαιο.

Σε κάθε περίπτωση, η εξαιρετικότητα συνεπάγεται ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι “ένα έθνος σαν κανένα άλλο”. Θεωρούν τον εαυτό τους ως παράδειγμα δημοκρατίας στη πατρίδα τους, αλλά αρνούνται να είναι ίσοι με άλλους, τους οποίους σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να τους θεωρούν δημοκρατικούς.

Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, οι Σύμμαχοι επέλεξαν να αγνοήσουν αυτό το πολιτισμικό χαρακτηριστικό, ενώ οι εχθροί τους δεν έδιναν προσοχή.
Από της εξαφάνισης της Σοβιετικής Ένωσης έως τη παρακμή της Δύσης, όταν ο κόσμος ήταν μονοπολικός, αυτή η ιδιαιτερότητα δεν συζητιόταν.
Αλλά σήμερα καταστρέφει το συλλογικό σύστημα ασφαλείας.

Ας σημειώσουμε παρεμπιπτόντως ότι δύο άλλα κράτη στον κόσμο έχουν ένα δόγμα εγγύς της εξαιρετικότητας των ΗΠΑ: το Ισραήλ και η Σαουδική Αραβία.
Λαμβάνοντας υπόψη αυτό το πλαίσιο, ας εξετάσουμε πώς η κυριαρχικότητα των υψιπέδων του Γκολάν έβαλε φωτιά στο μπαρούτι.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Γκολάν

Στο τέλος του πολέμου των έξι ημερών (1967), το Ισραήλ κατέλαβε τα συριακά υψίπεδα του Γκολάν. Το ψήφισμα 242 του Συμβουλίου Ασφαλείας “με έμφαση στο απαράδεκτο της απόκτησης εδάφους μέσω πολέμου” διέταξε την “απόσυρση των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων από τα κατεχόμενα εδάφη κατά τη διάρκεια της πρόσφατης σύγκρουσης” [ 2 ].

Το 1981, η Κνεσέτ αποφάσισε μονομερώς να παραβιάσει αυτό το ψήφισμα και να προσαρτήσει τα υψώματα του Γκολάν. Το Συμβούλιο Ασφαλείας απάντησε με το ψήφισμα 497 που κήρυξε αυτόν τον ισραηλινό νόμο «άκυρο και χωρίς νομικά αποτελέσματα σε διεθνές επίπεδο» [ 3 ].

Για 38 χρόνια, τα Ηνωμένα Έθνη απέτυχαν να εφαρμόσουν αυτά τα ψηφίσματα, αλλά αυτά τα ψηφίσματα παρέμειναν αδιαμφισβήτητα και πάντα υποστηρίζονταν από τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ωστόσο, στις 26 Μαρτίου 2019, οι Ηνωμένες Πολιτείες αναγνώρισαν την ισραηλινή κυριαρχία επί του κατεχόμενου Γκολάν, δηλαδή την απόκτηση εδαφών μέσω πόλεμου [ 4 ]. Με αυτόν τον τρόπο, απέσυραν τις ψήφους τους στο Συμβούλιο Ασφαλείας σχετικά με το Γκολάν για 52 χρόνια και τις αρχές του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών [ 5 ] που διέπουν την ανάπτυξη του διεθνούς Δικαίου εδώ και 74 χρόνια.

Ο ΟΗΕ θα συνεχίσει να υπάρχει για μερικά χρόνια, αλλά τα ψηφίσματά του θα έχουν από τώρα και στο εξής μόνο σχετική αξία, αφού δεν υποχρεώνουν πλέον όσους τα ψηφίζουν. Η διαδικασία αποδόμησης του διεθνούς Δικαίου ξεκίνησε. Εισερχόμαστε σε μια περίοδο που διέπεται από το νόμο του δυνατότερου, όπως συνέβαινε πριν από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και τη δημιουργία της Κοινωνίας των Εθνών.

Γνωρίζαμε ήδη ότι, ακόμη και στο Συμβούλιο Ασφαλείας, ο λόγος των Ηνωμένων Πολιτειών δεν έχει παρά μόνο σχετική αξία μετά από τα τεράστια ψέματα του υπουργού Εξωτερικών Κόλιν Πάουελ, στις 11 Φεβρουαρίου 2003 σχετικά με την υποτιθέμενη ευθύνη του Ιράκ στις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου και τα εικαζόμενα ιρακινά όπλα μαζικής καταστροφής που απειλούσαν τη Δύση [ 6 ]. Αλλά τώρα είναι η πρώτη φορά που οι Ηνωμένες Πολιτείες αναιρούν την ψήφο τους στο Συμβούλιο Ασφαλείας.

Η Ουάσινγκτον υποστηρίζει την απόφασή της λέγοντας ότι λαμβάνει υπόψη την πραγματικότητα: από του 1967, το Γκολάν κατέχεται από το Ισραήλ και από του 1981, διοικείται ως δικό του εθνικό έδαφος. Σύμφωνα με την αμερικανική εξαιρετικότητα, αυτή η πραγματικότητα σε έναν σύμμαχο που φοβάται τον Θεό, υπερισχύει του διεθνούς Δικαίου, το οποίο διατυπώθηκε από εταίρους κακής πίστης.

Στη συνέχεια, η Ουάσιγκτον παρατηρεί ότι θα ήταν κακό μήνυμα να δοθεί το Γκολάν στη Συρία, η οποία δεν είναι, στα μάτια της, παρά μόνο μια εγκληματική συμμορία, ενώ είναι δίκιο να ικανοποιήσει τον εξαιρετικό ισραηλινό σύμμαχο. Πάντα σύμφωνα με το δόγμα της εξαιρετικότητας, οι Ηνωμένες Πολιτείες, αυτό το “Έθνος σαν κανένα άλλο”, έχουν τόσο αυτό το δικαίωμα όσο και αυτή την αποστολή.

Αφού κυριάρχησαν στον κόσμο, οι αποδυναμωμένες Ηνωμένες Πολιτείες παραιτούνται από τα Ηνωμένα Έθνη.
Για να διατηρήσουν τη δεσπόζουσα θέση τους, οπισθοδρομούν στο μέρος του κόσμου που εξακολουθούν να ελέγχουν. Μέχρι στιγμής, η Ρωσία και η Κίνα τους θεωρούσαν, σύμφωνα με την εικόνα που περιέγραψε ο Σεργκέι Λαβρόφ, σαν ένα αγωνιζόμενο ετοιμοθάνατο θηρίο που πρέπει ευγενικά να συνοδεύεται στο θάνατο προσέχοντας να μη προκαλέσει καταστροφή.

Αλλά οι Ηνωμένες Πολιτείες σταμάτησαν την πτώση τους με την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ και ο τελευταίος, έχοντας χάσει την πλειοψηφία στη Βουλή των Αντιπροσώπων, για να παραμείνει στην εξουσία έκανε συμμαχία με το βαθύ κράτος των ΗΠΑ (όπως αποδεικνύεται από το διορισμό του Elliott Abrams [ 7 ] και την απόσυρση της κατηγορίας για συμπαιγνία με τον εχθρό που ανέφερε ο εισαγγελέας Robert Mueller [ 8 ]).

Στην πραγματικότητα, δεν κινούμαστε προς τη δημιουργία ενός τρίτου παγκοσμίου θεσμού μετά την Κοινωνία των Εθνών και τα Ηνωμένα Έθνη, αλλά προς έναν κόσμο διαιρεμένο σε δύο ζώνες οργανωμένες σύμφωνα με διακριτά νομικά μοντέλα: η μια υπό την αμερικανική κυριαρχία και η άλλη αποτελούμενη από κυρίαρχα κράτη γύρω από την «εταιρική σύμπραξη της ευρύτερης Ευρασίας».

Σε αντίθεση με τον Ψυχρό Πόλεμο, όπου ήταν δύσκολο να ταξιδέψει κανείς από την Ανατολή στη Δύση και αντίστροφα, αλλά όπου τα δύο μπλοκ, δέχονταν το ενιαίο νομικό σύστημα των Ηνωμένων Εθνών, το νέο σύστημα αναμένεται να επιτρέπει τα ταξίδια και το εμπόριο από τη μια περιοχή στην άλλη, αλλά αναμένεται ότι θα οργανωθεί γύρω από δύο διαφορετικά πρότυπα του Δικαίου.

Είναι ακριβώς αυτός ο μετα-δυτικός κόσμος τον οποίο ανακοίνωσε ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ στις 28 Σεπτεμβρίου 2018 στο βήμα της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών [ 9 ].

Ας σημειώσουμε με την ευκαιρία ότι, ενώ το Ισραήλ χαιρέτισε ως νίκη την αναγνώριση από τις ΗΠΑ της κυριαρχίας του στο Γκολάν, η Σαουδική Αραβία, μετά από σκέψη, την καταδίκασε. Η θέση αυτή δεν ανταποκρίνεται στο σαουδαραβικό δόγμα, αλλά στο όραμα της ομοφωνίας του αραβικού κόσμου ενάντια σε αυτή την εδαφική κατάκτηση, το Ριάντ επέλεξε να συσπειρωθεί γύρω από το λαό του. Για τον ίδιο λόγο, θα αναγκαστεί να αρνηθεί επίσης την “συμφωνία του αιώνα” για την Παλαιστίνη.

Έχουν αλλάξει οι Ηνωμένες Πολιτείες;

Ο Τύπος δεν ασκεί το δικαίωμα του να προβλέψει, όπως μόλις το κάναμε, το τέλος του ΟΗΕ και τον διαχωρισμό του κόσμου σε δύο ξεχωριστές νομικές οντότητες.
Καθώς δεν μπορεί να κατανοήσει τα γεγονότα, προσκολλάται σε μια μάντρα: ο λαϊκιστής Ντόναλντ Τραμπ άλλαξε τις Ηνωμένες Πολιτείες και κατέστρεψε τη διεθνή φιλελεύθερη τάξη.

Ξεχνούν την Ιστορία. Ο Αμερικανός πρόεδρος Woodrow Wilson ήταν σίγουρα ένας από τους κορυφαίους αρχιτέκτονες της Κοινωνίας των Εθνών μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αλλά αυτή βασιζόταν στην ισότητα μεταξύ των κρατών, σύμφωνα με τη σκέψη των Γάλλων Aristide Briand και Léon Bourgeois, έπληξε άμεσα την αμερικανική εξαιρετικότητα. Γι ‘αυτό ποτέ δεν ήταν μέρος της.

Αντίθετα, ο Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών, του οποίου ο πρόεδρος Ρούσβελτ ήταν ένας από τους αρχιτέκτονες, αναμιγνύει μια δημοκρατική συνέλευση των κρατών και ένα παγκόσμιο διευθυντήριο, το Συμβούλιο Ασφαλείας, εμπνευσμένος από το σύστημα διακυβέρνησης του Κογκρέσου της Βιέννης (1815). Ως εκ τούτου, ήταν δυνατό να συμμετάσχουν οι Ηνωμένες Πολιτείες, κάτι που έκαναν.

Στο βαθμό που, σήμερα, δεν μπορούν να ασκήσουν καμία εξουσία, ούτε στη Ρωσία, ούτε στη Κίνα, και καθώς δεν έχουν κανένα λόγο να μοιράσουν τίποτα με αυτές τις δύο δυνάμεις, οι Ηνωμένες Πολιτείες αποσύρονται από το σύστημα των Ηνωμένων Εθνών.

Είναι γραφικό, για τις Δυτικές δυνάμεις που έχουν επωφεληθεί πολύ από αυτό το σύστημα για 74 έτη, να κλαψουρίζουν εκφράζοντας τη λύπη τους για αυτή τη διαφυγή. Θα έπρεπε μάλλον να αναρωτηθούν πώς ήταν δυνατόν να έχει κατασκευαστεί ένα τόσο ασταθές κτίσμα: η Κοινωνία των Εθνών είχε καθιερώσει την ισότητα μεταξύ των κρατών, αλλά αρνήθηκε την ισότητα μεταξύ των λαών, τα Ηνωμένα Έθνη προσπάθησαν να επιβάλουν μια καθολική ηθική, αγνοώντας την οικουμενικότητα του ανθρώπινου γένους.

Τιερί Μεϊσάν

Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά
Ινφογνώμων Πολιτικά (Ελλάδα)

[1] Να διαβάστε οπωσδήποτε τα πρακτικά του συνεδρίου που διοργανώθηκε από το Carr Center για την Πολιτική των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων: American Exceptionalism and Human Rights (αμερικανική εξαιρετικότητα και Ανθρώπινα Δικαιώματα), Michael Ignatieff, Princeton University Press (2005).
[2] « Résolution 242 du Conseil de sécurité de l’ONU » (Ψήφισμα 242 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ), Réseau Voltaire, 22 novembre 1967.
[3] « Résolution 497 du Conseil de sécurité » (Ψήφισμα 497 του Συμβουλίου Ασφαλείας), Réseau Voltaire, 17 décembre 1981.
[4] “US Proclamation on Recognizing the Golan Heights as Part of the State of Israel”, by Donald Trump, Voltaire Network, 26 March 2019.
[5] « Charte des Nations unies », Réseau Voltaire, 26 juin 1945.
[6] « Discours de M. Powell au Conseil de sécurité de l’ONU » (7 parties), par Colin L. Powell, Réseau Voltaire, 11 février 2003.
[7] Ο Elliott Abrams είναι ένας από τους ιδρυτές του νεο-συντηρητικού κινήματος. Ως εκ τούτου, ήταν αντίπαλος του σχεδίου του Donald Trump, παρότι ο τελευταίος τον δέχθηκε επί μακράν στην αρχή της θητείας του. Πάνω απ ‘όλα, ο Abrams ήταν ένας από τους ηγέτες του βαθέως κράτους που χειρίστηκε την υπόθεση Iran-Contras. Ο διορισμός του νως υπεύθυνος για το ζήτημα της Βενεζουέλας πρέπει να ερμηνευθεί ως ένδειξη συμφωνίας μεταξύ του προέδρου Trump και του βαθέως κράτους για την επέκταση της στρατιωτικής στρατηγικής Rumsfeld / Cebrowski στη λεκάνη της Καραϊβικής.
[8] Ο Robert Mueller ήταν διευθυντής του FBI. Ως εκ τούτου, ο ίδιος εφηύρε τον μύθο των 19 αεροπειρατών που φέρονται υπεύθυνοι για τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001. Υπενθυμίζεται ότι οι κατάλογοι των επιβατών επί των αεροπλάνων, που μεταδόθηκαν αμέσως μετά τις συντριβές των αεροσκαφών των United Airlines και American Airlines, δεν περιέχουν κανένα από τα ονόματα που παραπέμπονται από τον Mueller. Είδατε: «  Λίστες των επιβατών και του πληρώματος από τα τέσσερα αεροπλάνα ομηρίας της 11 Σεπ, 2001  », Voltaire Network , 12 Σεπτεμβρίου 2001. Δεδομένου ότι τα άτομα αυτά δεν βρίσκονταν στα αεροπλάνα, δεν θα μπορούσαν να τα εκτρέψουν και ο Robert Mueller, συνεπώς, κάλυψε και καλύπτει τους αληθινούς δράστες αυτών των επιθέσεων. L’Effroyable Imposture suivi de Le Pentagate, Thierry Meyssan, Editions Dem-Lune, 2002. Στα Ελληνικά: Η τρομακτική απάτη, (2002), εκδόσεις Γραφές
[9] “Remarks by Sergey Lavrov to the 73rd Session of the United Nations General Assembly”, by Sergey Lavrov, Voltaire Network, 28 September 2018. ” ΟΗΕ: η γέννηση του μετα-δυτικού κόσμου “, του Τιερί Μεϊσάν, μετάφραση Κριστιάν Ακκυριά, Δίκτυο Βολταίρος, 2 Οκτωβρίου 2018

 

 

Πηγή: infognomonpolitics.blogspot.com

 

 

OmegaNbc.com

 

 

* Σε περίπτωση που σε κάποιο άρθρο, εντοπίσετε λανθασμένες πληροφορίες, επικοινωνήστε μαζί μας στο email: news@OmegaNbc.com, ώστε να αποκαταστήσουμε την ορθότητα τους, παρέχοντας μας τις ανάλογες αποδείξεις.

*Το OmegaNbc.com σε αντίθεση με άλλα ΜΜΕ, διορθώνει τυχόν λάθος, ή ψευδής ειδήσεις όπου τις εντοπίσει, δίνοντας ανάλογο “βάρος” στην διόρθωση τους.

*OmegaNbc.com Πρώτα έγκυρα & μετά έγκαιρα.

*Το OmegaNbc.com σε αντίθεση με άλλα ΜΜΕ, αναφέρει πάντα την πηγή, από την οποία αναδημοσιεύει άρθρα η ειδήσεις.

* Το OmegaNbc.com Επιτρέπει την αναδημοσίευση, με προϋπόθεση την αναφορά της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης της ιστοσελίδας παραγωγής, https://OmegaNbc.com/

 

Tο OmegaNbc.com δημοσιεύει κάθε σχόλιο το οποίο είναι σχετικό με το θέμα στο οποίο αναφέρεται το άρθρο. 

Ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. 

Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε,
προκλητικά, συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε. 

Σε κάθε περίπτωση ο καθένας φέρει την ευθύνη των όσων γράφει 
και το OmegaNbc.com ουδεμία νομική ή άλλη ευθύνη φέρει.

«Διαφωνώ με ό,τι λες, αλλά θα υπερασπισθώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες.» Φραγκίσκος Μαρία Αρουέ «Βολταίρος» (1694-1778).

Δικαίωμα συμμετοχής στη συζήτηση έχουν μόνο όσοι έχουν επιβεβαιώσει το email τους στην υπηρεσία disqus.com

Το αντίτιμο της ειρήνης και η επιλογή κατευνασμού της Τουρκίας

 

Του Δημήτρη Τσαϊλά*

Ο δημόσιος διάλογος για την ετοιμότητα των στρατιωτικών δυνάμεων για πόλεμο εντατικοποιήθηκε τελευταία, ιδιαίτερα μετά τις συνεχιζόμενες και εντεινόμενες αμφισβητήσεις όχι μόνο των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων αλλά και της εθνικής μας κυριαρχίας σε νησιά του Αιγαίου από μέρους της Τουρκίας.

Γενική αξιολόγηση της κατάστασης

Η αξιολόγηση της κατάστασης της εθνικής ασφάλειας, παρουσιάζει μια εντυπωσιακή στρατιωτική, πολιτική, τεχνολογική και οικονομική καχεξία τα τελευταία έτη της οικονομικής κρίσης.Ταυτόχρονα αποκαλύπτει τον κίνδυνο στρατιωτικής κλιμάκωσης σε πολλαπλά μέτωπα, καθώς και τους περιορισμούς της ικανότητας της τρέχουσας πολιτικής να αντιμετωπίζει τις προκλήσεις και να μεγιστοποιήσει τις ευκαιρίες. Η Ελλάδα αντιμετωπίζει μια ακραία ένταση μεταξύ της πρωτοφανούς επιθετικότητας και της στρατηγικής αδυναμίας με βαθιά δυσκολία στην επίτευξη στόχων της εθνικής ασφάλειας. Αυτή είναι μια συνάρτηση του περιορισμένου οφέλους των στρατιωτικών ενεργειών κατά βασικών εχθρών, καθώς και τα βαριά κοινωνικά και οικονομικά διόδια που συνεπάγεται ο πόλεμος και η υψηλή ευαισθησία των Ελλήνων σε απώλειες.

Πράγματι, σε γενικές γραμμές, ακόμη και μια εξαιρετική στρατιωτική νίκη δεν μεταφράζεται πάντοτε σε πολιτικά επιτεύγματα, και η αντιμετώπιση των συνεπειών της «επόμενης ημέρας» είναι συχνά ακόμη πιο περίπλοκη από τη διαχείριση των ίδιων των στρατιωτικών επιχειρήσεων. Η ασυμμετρία των στόχων με τις προσδοκίες, από ένα πόλεμο (για το ελληνικό κοινό η μη απώλεια σημαίνει νίκη, ενώ οι Τούρκοι αναμένουν αποφασιστική νίκη), εκτός από τις διαφορές στους κανόνες δέσμευσης, δυσχεραίνει την επίτευξη των μεγάλων στόχων και ως εκ τούτου απαιτεί τη διατύπωση τους με συγκρατημένους όρους.

Υπάρχει επίσης μια διάσταση μεταξύ της αξιόπιστης και ισχυρής αποτροπής, η οποία ενισχύει τους αντιπάλους της Ελλάδος για έναρξη στρατιωτικής δράσης ευρείας κλίμακας δημιουργώντας προκλήσεις ασφάλειας που τοποθετούνται μέχρι στιγμής κάτω από το όριο του πολέμου. Αυτή η διάσταση συμβάλλει στην πιθανή αστάθεια σε όλα τα κύρια μέτωπα του Ελληνισμού: Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο. Παρά την «αποτροπή» που υπάρχει, αυτά τα μέτωπα χαρακτηρίζονται επίσης από την πιθανότητα αλλοίωσης σε μεγάλη μαζική αντιπαράθεση και άμεσο πόλεμο, που μπορεί να συμβεί μετά και από ένα ατύχημα ή ανθρώπινο λάθος.

Βασικά ζητήματα

Η αξιολόγηση της πολιτικής και στρατιωτικής κατάστασης της Ελλάδος θέτει πέντε βασικά ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν άμεσα. Όλα αυτά τα ζητήματα απαιτούν εις βάθος μελέτη και συζήτηση σε ανώτερα στρατιωτικά και πολιτικά φόρουμ.

1.  Μπορεί να αποδώσει η ελληνική αποτροπή όταν αναφέρονται οι πολιτικοί μας σε στρατηγική ψυχραιμία και έχουμε φτάσει στο σημείο στο οποίο η Κυβέρνηση με διάφορες δηλώσεις, να ερμηνεύει διασταλτικά το διεθνές δίκαιο στην αντιπαράθεση με την Τουρκία;

Όπως φαίνεται η απάντηση σε αυτή την κρίσιμη ερώτηση είναι αρνητική. Προς το παρόν φαίνεται ότι η Ελλάδα δεν ενδιαφέρεται για την αξιοπιστία της αποτρεπτικής της ικανότητας σε σχέση με την τουρκική απειλή και εξακολουθεί να υποστηρίζει μια ανεξήγητη διεθνιστική άποψη κατευναστικού χαρακτήρα. Έτσι οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις δεν αποθαρρύνονται από τον άμεσο πόλεμο με την Ελλάδα και από πράξεις υψηλού ρίσκου που έχουν μεγάλη πιθανότητα να οδηγήσουν σε πόλεμο. Επειδή η αποτροπή είναι μια αόριστη ιδέα και εξαρτάται από την ανάλυση κόστους-οφέλους έναντι του αντιπάλου, είναι απαραίτητη η ανάλυση να εκτελείται με μεγάλη προσοχή. Μια εσφαλμένη ανάλυση της άλλης πλευράς μπορεί να οδηγήσει σε πόλεμο, παρά το γεγονός, η αποτροπή να θεωρείται αποτελεσματική.

Κατά το παρελθόν έτος, οι αντίπαλοί μας αναπτύχθηκαν επιχειρησιακά σε χώρους που παρακάμπτουν το πεδίο αποτροπής μας και χρησιμοποιούν ισχύ πάνω από το κατώτατο όριο πρόκλησης πολέμου ασκώντας συχνές και πυκνές παραβιάσεις εθνικού χώρου, παρενοχλήσεις σε πλοία ακτοφυλακής κατά μήκος των νησιών ανατολικού Αιγαίου  και σε πλοία ερευνών στην ανατολική Μεσόγειο, λεκτικές επιθέσεις και δραστηριότητες διεθνούς σκηνής κατά του Ελληνισμού.  Επιπλέον, η Ελλάδα δεν κατάφερε να τους αποτρέψει από την κατασκευή προηγμένων και απειλητικών δυνατοτήτων.

Η πρόκληση είναι να εξισορροπηθούν οι προσπάθειες μείωσης αναμενόμενων μελλοντικών ζημιών με τους κινδύνους που συνεπάγονται από αυτές τις προσπάθειες και την αυξημένη πιθανότητα κλιμάκωσης που οδηγεί σε πόλεμο. Πρέπει να βρεθούν τρόποι για την εξάλειψη αυτών των προκλήσεων με ανανεωμένο αποτρεπτικό παράγοντα και εκσυγχρονισμένα οπλικά συστήματα  σύμφωνα με τις εξελίξεις και την τεχνολογία.

2. Είναι δυνατόν να ελεγχθεί το ενδεχόμενο κλιμάκωσης υπό τις νέες συνθήκες γεωστρατηγικής;

Οι αλλαγές στο στρατηγικό περιβάλλον πρέπει να προσδιοριστούν με ιδιαίτερη προσοχή. Οι αντίπαλοί μας εφαρμόζουν έναν νέο τρόπο λειτουργίας και έχουν αναπτυχθεί επιχειρησιακά, τεχνολογικά και με νέα πολεμικά δόγματα, που απορρέουν από το σχεδιασμό της «γαλάζιας πατρίδας». Εκτελούν πολλαπλές πτήσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη και έχουν διευρύνει τον κυβερνοπόλεμο και τον ηλεκτρονικό πόλεμο με νέα μέσα και τακτικές. 

Αυτά επιβάλλουν στις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις  ενημέρωση των επιχειρησιακών δυνατοτήτων και τακτικών καθώς και των συνεργαζομένων χώρων στη νοτιοανατολική Μεσόγειο, εάν όχι στη διαμόρφωση μιας νέας αναθεωρημένης επιχειρησιακής προσέγγισης που θα επιτρέψει στην Ελλάδα να διεκδικήσει μια αποτελεσματική αποτροπή, αποφεύγοντας παράλληλα την επιδείνωση αντιμετώπισης πολέμου σε πλήρη κλίμακα.

3. Η μελλοντική απειλή από τη στρατιωτική συσσώρευση στο θέατρο επιχειρήσεων της Μεσογείου επιβάλλει έμφαση στις πλατφόρμες εξόρυξης και στα οικόπεδα έρευνας, όπου απαιτείται προστασία. Μπορεί ο Ελληνισμός να αναβάλει την πιθανή αντιπαράθεση με τις αμυντικές συμφωνίες που έχει συνάψει και οι επιχειρησιακές δυνατότητες που κατέχει να χρησιμοποιηθούν αποφασιστικά σε μια μελλοντική αντιπαράθεση;

Οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις εκτιμάται ότι έχουν την ικανότητα να αντιμετωπίσουν την απειλή σε έναν μελλοντικό πόλεμο, όσον αφορά την προστατευτική ικανότητά και την ικανότητά για ενεργή άμυνα, όμως διαφαίνεται ότι υστερούμε στην ικανότητα να επιτεθούμε αποτελεσματικά στο χώρο της νοτιοανατολικής Μεσογείου σε πιθανό  ξέσπασμα ενός πολέμου. Η συζήτηση αυτής της ερώτησης είναι εξαιρετικά δύσκολη, αλλά η εκτίμησή μας είναι ότι ένας προληπτικός πόλεμος ή επιχείρηση δεν είναι η μόνη δυνατότητα καθώς υφίστανται πολλοί τρόποι αντιμετώπισης της απειλής χωρίς κλιμάκωση σε ολοκληρωτικό πόλεμο.

4. Υπάρχει κάποια πρωτοβουλία που θα μπορούσε να αναλάβει η Ελλάδα που θα βελτίωνε την κατάστασή στο θέατρο επιχειρήσεων;

Το πρώτο που απαιτείται να κάνουμε,  είναι μια σοβαρή αξιολόγηση της εθνικής κατάστασης ασφαλείας. Μετά να επικεντρωθούμε σε βασικά ζητήματα που θα πρέπει να συζητηθούν από τους στρατιωτικούς και πολιτικούς ιθύνοντες της Ελλάδος. Στη συνέχεια να εξετάσουμε τις πιθανές εχθρικές ενέργειες συμπεριλαμβάνοντας και τα ακραία σενάρια, με σημαντική στρατηγική στροφή, σε επεισόδια που φαίνονται απίθανο να συμβούν, αλλά αν συμβούν, θα έχουν απόλυτη σημασία για την πολιτική και τη στρατιωτική κατάσταση της Ελλάδος. Προτείνεται η ελληνική κυβέρνηση να εξετάσει αυτά τα ακραία γεγονότα και τις δυνατότητές μας με τις επιπτώσεις στην Ελλάδα και να προετοιμαστούμε γι’ αυτά, με κατάλληλη διαχείριση ρίσκου.

5. Ποιες είναι οι σωστές προτεραιότητες για την αντιμετώπιση των προκλήσεων ασφάλειας;

Οι ερωτήσεις σχετικά με τη στρατιωτική ετοιμότητα για αποτροπή, αφορούν όχι μόνο τη βούληση, που θεωρείται δεδομένη από τα στελέχη των ενόπλων δυνάμεων, αλλά και τις τεχνικές ικανότητες των διαφόρων μονάδων, όπως και τα διαφορετικά σενάρια μάχης και τις στρατιωτικές δυνατότητες και πόρους που απαιτούνται. Ένα από αυτά είναι η ικανότητα να πραγματοποιήσουμε αεροναυτικό έλεγχο των θαλασσίων περιοχών, ο οποίος, σύμφωνα με την εθνική στρατηγική, είναι απαραίτητος για να νικήσουμε τον εχθρό, εφόσον ο θαλάσσιος χώρος καλύπτει τα νησιά μας και τον ηπειρωτικό χώρο πλην των Βορείων συνόρων μας. Ως εκ τούτου, οι δυνατότητες αεροναυτικού ελέγχου αξίζουν μια υψηλή προτεραιότητα.

Στους περισσότερους τομείς της εθνικής ασφάλειας, μηδέ εξαιρουμένης της τουρκικής πρόκλησης επιλέγει η κυβέρνηση να τηρήσει πολιτική κατευνασμού αντί να υιοθετήσει μια προορατική προσέγγιση με στόχο την επίτευξη ασφαλέστερης κατάστασης, ισχυροποιώντας την αποτροπή. Οι εσωτερικές πολιτικές εκτιμήσεις και η ώθηση για την αποφυγή δύσκολων αποφάσεων καθιστά καχεκτική την αντιμετώπισή από τις επικίνδυνες μακροπρόθεσμες τάσεις. Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα καταφέρνει να απολαύσει μια εύλογη αν και μη βέλτιστη κατάσταση προς το παρόν, αλλά εις βάρος της στο μέλλον.

Προσχωρώντας στον κατευνασμό στο πλαίσιο των ελληνοτουρκικών διενέξεων και κρίσεων, για παράδειγμα, σημαίνει αποδοχή μιας αρνητικής τάσης και παρεμπόδιση της επιλογής της εφαρμογής αξιόπιστης αποτροπής, επιταχύνοντας έτσι την ολίσθηση μιας πραγματικότητας της εφαρμογής του Διεθνούς Δικαίου.
*Ο Δημήτρης Τσαϊλάς είναι Υπονάυαρχος ε.α. ΠΝ

 

Πηγή: liberal.gr

 

 

OmegaNbc.com

 

 

* Σε περίπτωση που σε κάποιο άρθρο, εντοπίσετε λανθασμένες πληροφορίες, επικοινωνήστε μαζί μας στο email: news@OmegaNbc.com, ώστε να αποκαταστήσουμε την ορθότητα τους, παρέχοντας μας τις ανάλογες αποδείξεις.

*Το OmegaNbc.com σε αντίθεση με άλλα ΜΜΕ, διορθώνει τυχόν λάθος, ή ψευδής ειδήσεις όπου τις εντοπίσει, δίνοντας ανάλογο “βάρος” στην διόρθωση τους.

*OmegaNbc.com Πρώτα έγκυρα & μετά έγκαιρα.

*Το OmegaNbc.com σε αντίθεση με άλλα ΜΜΕ, αναφέρει πάντα την πηγή, από την οποία αναδημοσιεύει άρθρα η ειδήσεις.

* Το OmegaNbc.com Επιτρέπει την αναδημοσίευση, με προϋπόθεση την αναφορά της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης της ιστοσελίδας παραγωγής, https://OmegaNbc.com/

 

Tο OmegaNbc.com δημοσιεύει κάθε σχόλιο το οποίο είναι σχετικό με το θέμα στο οποίο αναφέρεται το άρθρο. 

Ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. 

Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε,
προκλητικά, συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε. 

Σε κάθε περίπτωση ο καθένας φέρει την ευθύνη των όσων γράφει 
και το OmegaNbc.com ουδεμία νομική ή άλλη ευθύνη φέρει.

«Διαφωνώ με ό,τι λες, αλλά θα υπερασπισθώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες.» Φραγκίσκος Μαρία Αρουέ «Βολταίρος» (1694-1778).

Δικαίωμα συμμετοχής στη συζήτηση έχουν μόνο όσοι έχουν επιβεβαιώσει το email τους στην υπηρεσία disqus.com

H «τριπλή Αντάντ της Μέσης Ανατολής» αλλάζει τη γεωπολιτική σκακιέρα

 

Ένα νέο μπλοκ αναδύεται στην ευρύτερη Μέση Ανατολή, το οποίο αντιτίθεται στις ΗΠΑ και τους συμμάχους της Ουάσιγκτον.
Τα κορυφαία μέλη του νέου μπλοκ είναι η Τουρκία, το Ιράν και το Κατάρ, ενώ ακολουθούν Ιράκ, Συρία, Λίβανος και Ιορδανία.

Ρώσοι εμπειρογνώμονες αποκαλούν το νέο μπλοκ την «Τριπλή Αντάντ της Μέσης Ανατολής» (Triple Entente, από το γαλλικό entente «φιλία, συνεννόηση, συμφωνία», ήταν η συμμαχία, η οποία ένωνε την Ρωσική Αυτοκρατορία, την Γ΄ Γαλλική Δημοκρατία και το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας, έπειτα από την υπογραφή της Αγγλορωσικής Αντάντ στις 31 Αυγούστου 1907.

Το «κλειδί» για την επιτυχία αυτού του μπλοκ είναι η αναδυόμενη συσχέτιση της επιρροής των μεγάλων δυνάμεων μετά τους πολέμους στη Συρία και το Ιράκ.

Η Ρωσία και η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας είναι έτοιμες να συμβιβαστούν με τις περιφερειακές δυνάμεις προκειμένου να εξασφαλίσουν τα ζωτικά και παγκόσμια συμφέροντά τους, ενώ οι ΗΠΑ, η Σαουδική Αραβία και, σε μικρότερο βαθμό, το Ισραήλ, είναι οι αντίπαλοι του νέου αυτού μπλοκ.
Οι ρίζες της «Τριπλής Αντάντ της Μέσης Ανατολής» βρίσκονται στη Ντόχα.

Το Κατάρ το καλοκαίρι του 2017 ξεκίνησε διμερείς και τριμερείς συζητήσεις με το Ιράν και την Τουρκία, όταν η Σαουδική Αραβία και οι σύμμαχοί της στο Συμβούλιο Χωρών του Κόλπου (ΣΣΚ) επέβαλαν οικονομικό αποκλεισμό  στο Κατάρ τον Ιούνιο εκείνου του έτους.

Ωστόσο, μέχρι το δεύτερο εξάμηνο του 2018, με τον αρχικό αντίκτυπο της πολιορκίας να έχει μειωθεί σε μεγάλο βαθμό, η μακρόχρονη μεταπολεμική στάση της μεγαλύτερης Μέσης Ανατολής αποτέλεσε σημαντική προτεραιότητα.

Τότε η Ντόχα, η Τεχεράνη και η Άγκυρα άρχισαν να μιλάνε για τη διαμόρφωση ενός συνεκτικού στρατηγικού μπλοκ.
Σύμφωνα με τον Iman Zayat, διευθυντή της Arab Weekly, στα τέλη Νοεμβρίου του 2018, οι τρεις χώρες συνήψαν συμφωνία στην Τεχεράνη για τη δημιουργία μιας «κοινής ομάδας εργασίας για τη διευκόλυνση της διαμετακόμισης αγαθών μεταξύ των τριών χωρών».

Αυτή ήταν η αρχή μιας βαθιάς ευθυγράμμισης των τριών περιφερειακών δυνάμεων.
«Το Κατάρ έχει αμετάκλητα ενώσει με την Άγκυρα και την Τεχεράνη εναντίον των πρώην αράβων συμμάχων του.
Έχει καταλήξει σίγουρα σε μια περιφερειακή συμμαχία που επιδιώκει γεωπολιτική κυριαρχία οδηγώντας σε αστάθεια», σημείωσε ο Zayat.

Δεν χρειάστηκε πολύς χρόνος για τις τρεις δυνάμεις να συνειδητοποιήσουν ότι για να επιτύχει ένα τέτοιο μπλοκ, πρέπει να επικεντρωθεί σε ζητήματα ασφαλείας και όχι μόνο σε οικονομικά ζητήματα.
Ακολούθησαν οι εξελικτικές διαπραγματεύσεις. Στα μέσα Δεκεμβρίου του 2018, οι τρεις υπουργοί Εξωτερικών – ο Muhammad bin Ab-dulrahman al-Thani, ο Mohammad Javad Zarifκαι ο Mevlut Çavusoglu- υπέγραψαν τα πρωτόκολλα και τις συμφωνίες για το νέο μπλοκ στο περιθώριο του 18ου φόρουμ της Ντόχα.

Στο φόρουμ, το Κατάρ αποκάλεσε επισήμως «μια νέα συμμαχία που θα αντικαταστήσει το παλιό συμβούλιο συνεργασίας του Κόλπου με την τεσσαρακοστή δεκαετία».
Έκτοτε, πραγματοποιήθηκαν συγκεκριμένες και συγκεκριμένες διαπραγματεύσεις για την εδραίωση του μπλοκ.

Οι τελικές λεπτομέρειες για τις κοινές δράσεις και τις κοινές προτεραιότητες, ιδίως την ενσωμάτωση των αραβικών κρατών, διατυπώθηκαν στις αρχές Μαρτίου 2019.

Το Ιράν ήταν η κυρίαρχη δύναμη σε αυτή τη φάση 

Η τελευταία αποφασιστική ώθηση για την αραβική ενσωμάτωση πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του Bashar al-Assad στην Τεχεράνη στις 25 Φεβρουαρίου 2019.
Σημαντικό, κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Τεχεράνη, ο Assad συνοδευόταν συνεχώς από τους Qassem Soleimani, Mahmoud Alavi και Ali Akbar Velayati, ο οποίος παρακολούθησε όλες τις συναντήσεις του με ιρανούς ηγέτες.

Στην Τεχεράνη, ο Assad δεσμεύθηκε να στηρίξει το νέο μπλοκ και να στηρίξει τη μεγαλύτερη Μέση Ανατολή που προσπάθησαν να δημιουργήσουν τα μέλη του μπλοκ.
Οι γεωστρατηγικοί και γεωοικονομικοί στόχοι του μπλοκ είναι τεράστιοι και σε μεγάλο βαθμό εφικτοί.

Ο πρώτος στόχος της «Τριπλή Αντάντ της Μέσης Ανατολής» ήταν να εδραιωθεί γρήγορα η ισχυρή επιρροή,  πάνω στο Ιράκ, τη Συρία, το Λίβανο και την Ιορδανία.
Ο μεγαλύτερος φόβος των μελών του μπλοκ, ωστόσο, ήταν η πιθανή ανάδυση των Κούρδων ως περιφερειακή 

Η γενική ευαισθησία των τεσσάρων αραβικών χωρών στη νέα περιφερειακή στάση ήταν εμφανής από την κατάφωρη παραβίαση των αμερικανικών κυρώσεων για το Ιράν.
Ως εκ τούτου, αυτή η περιοχή θα αποτελέσει σύντομα το κλειδί για μια νέα στρατηγική-οικονομική στάση για ολόκληρη τη Μέση Ανατολή.

Η Τεχεράνη αναδείχθηκε ως η κυρίαρχη δύναμη στην στάση της ασφάλειας.
Στις 18 Μαρτίου 2019, οι στρατιωτικοί διοικητές του Ιράν, της Συρίας και του Ιράκ συγκλήθηκαν στη Δαμασκό προκειμένου να συζητήσουν μακροπρόθεσμη στρατηγική και επιχειρησιακή συνεργασία.

Οι αντιπροσωπείες διευθύνθηκαν από τον Mohammad Bagheri (αρχηγός του προσωπικού των ιρανικών ενόπλων δυνάμεων), Ali Abdullah Ayyoub (υπουργός Άμυνας της Συρίας) και τον Othman al-Ghanmi (αρχηγός του στρατού του Ιράκ). Επισήμως, η διάσκεψη κορυφής αφορούσε τον συντονισμό των αντιτρομοκρατικών επιχειρήσεων, την κοινή εξασφάλιση και το άνοιγμα των συνόρων και την αποκατάσταση του ελέγχου της Δαμασκού πάνω από το έδαφος της Συρίας.

Στην πραγματικότητα, η τριμερής σύνοδος κορυφής συζήτησε την αναδυόμενη περιφερειακή στάση τώρα που οι πόλεμοι στη Συρία και στο Ιράκ πλησιάζουν στο τέλος τους.
Ο Assad  ανέλυσε τη σύνοδο κορυφής και τόνισε μακροπρόθεσμα ζητήματα ασφάλειας και πολιτικής.

Ο Bagheri εξήγησε ότι ο στόχος της «τριμερούς διάσκεψης κορυφής μεταξύ Ιράν, Συρίας και Ιράκ με τη συμμετοχή των ανώτερων διοικητών τους ήταν να συντονίσουν τις προσπάθειες για την καταπολέμηση των τρομοκρατικών ομάδων στην περιοχή.
Τα τελευταία χρόνια υπήρξε άριστος συντονισμός μεταξύ του Ιράν, της Συρίας, της Ρωσίας και του Ιράκ και υπήρξε αλληλεγγύη με τον Άξονα Αντίστασης που οδήγησε σε σημαντικές νίκες στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας και σήμερα, με βάση αυτές οι νίκες, η εδραίωση της κυριαρχίας και η πρόοδος προς την απελευθέρωση της υπόλοιπης Συρίας.

Ταυτοχρόνως, οι αρχικές ενδείξεις για τα επόμενα σχέδια ήδη ξεδιπλώνονταν.
Στα μέσα Μαρτίου του 2019, ο αντιπρόεδρος της Τουρκίας Muhterem Ince και ο Ιρανός ομόλογός του Hussein Zulfiqari, κατέληξαν σε «συμφωνία για την έναρξη ταυτόχρονης επιχείρησης κατά των τρομοκρατικών ομάδων που απειλούν την ασφάλεια και των δύο χωρών» κατά τη διάρκεια συνάντησης στην Άγκυρα.

 Εάν είναι επιτυχής, αυτή θα είναι η πρώτη από πολλές επιχειρήσεις.
Η πρώτη κοινή επιχείρηση πραγματοποιήθηκε στις 18-23 Μαρτίου 2019, κυρίως στο βόρειο Ιράκ.
Εκτός από τους εκτεταμένους βομβαρδισμούς και βομβαρδισμούς, περίπου 600 μέλη τουρκικών και ιρανικών ειδικών δυνάμεων διενήργησαν κοινές επιχειρήσεις εναντίον κουρδικών «τρομοκρατικών στρατοπέδων».

Τις τελευταίες ημέρες της επιχείρησης, εναέριες βομβιστικές επιθέσεις εξαπολύθηκαν ενάντια σε όλες τις κουρδικές περιοχές στη Συρία, το Ιράκ, την Τουρκία και το Ιράν.
Στις 24 Μαρτίου 2019, η Άγκυρα και η Τεχεράνη ανακοίνωσαν ότι «είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν να διεξάγουν τέτοιες κοινές αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις».
Εν τω μεταξύ, το Κατάρ έχει αναδειχθεί ως κυρίαρχη δύναμη σε όλα τα ζητήματα που αφορούν την περιφερειακή οικονομία.

Η πρώτη προτεραιότητα ήταν να κατασκευαστούν οι νέοι πετρελαϊκοί και αγωγοί φυσικού αερίου του Κατάρ στη Μεσόγειο μέσω του Ιράν-Ιράκ-Συρίας και επίσης να συνδεθούν με τους αγωγούς στην Τουρκία. Αυτοί οι αγωγοί θα υποκαθιστούσαν τους αρχικά σχεδιασμένους «σουνίτες αγωγούς» οι οποίοι είχαν διασχίσει την Κατάρ-Σαουδική Αραβία-Ιράκ-Συρία και είχαν αρχικά οδηγήσει στην υποστήριξη του Λατάρ στη συριακή τζιχάντ.

Οι νέοι αγωγοί θα φτάνουν στις ακτές της Μεσογείου – κυρίως στο λιμάνι της Λαττάκεια της Συρίας – από το Κατάρ και το Ιράν.
Οι αγωγοί θα ακολουθούνται από γραμμές ηλεκτρικής ενέργειας και ολοκληρωμένη υποδομή μεταφορών σε περιφερειακή βάση.
Η μακροπρόθεσμη στρατηγική υποδομή που οραματίστηκε από την «Τριπλή Αντάντ της Μέσης Ανατολής»  αντανακλά τις μεγάλες στρατηγικές φιλοδοξίες του Ιράν και της Τουρκίας.
Οι βασικές αρτηρίες θα προέρχονταν από το Ιράν μέχρι τις ακτές της Μεσογείου και από τη δυτική Τουρκία έως την Ερυθρά Θάλασσα και το Hijaz.

Τελικά, αυτοί οι δρόμοι θα αντικατασταθούν από τους σιδηροδρόμους.
Το Ιράν και το Ιράκ έχουν ήδη αρχίσει να κατασκευάζουν τη σιδηροδρομική γραμμή από τη διέλευση των συνόρων Shalamcheh στη Βασόρα του Ιράκ.
Αυτό είναι το πρώτο τμήμα μιας γραμμής που θα φτάσει στη Λαττάκεια.
 Η Τεχεράνη διαπραγματεύεται με τη Δαμασκό.
Ο ιρανός διαχειριστής του πολιτικού λιμένα στη Λατάκια (οι Ρώσοι ελέγχουν τις στρατιωτικές εγκαταστάσεις) τους επόμενους μήνες ως σημαντική διέξοδο για το διεθνές εμπόριο του Ιράν.

Ο νέος «δρόμος του μεταξιού» Belt and Road (BRI)

Από κοινού, οι νέοι σιδηρόδρομοι θα παρέχουν πρόσβαση στον «Νέο Δρόμο Μεταξιού» στην Ανατολική Μεσόγειο και την Ερυθρά Θάλασσα. θα συνδέσει τη διαδρομή Βορρά-Νότου Ρωσίας-Ιράν με τη Μεσόγειο • και θα αποτελεί  επέκταση της σιδηροδρομικής γραμμής Ευρώπης-Τουρκίας όπως και ο παλιός σιδηρόδρομος της Βαγδάτης και του Περσικού Κόλπου.
Το υπάρχον ιρανικό σιδηροδρομικό σύστημα συνδέει τη σιδηροδρομική γραμμή Βορρά-Νότου με τα πακιστανικά σύνορα και, επομένως, τελικά με τη Δυτική Κίνα.

Τόσο το Πεκίνο όσο και η Μόσχα ενδιαφέρονται περισσότερο για την ταχεία ολοκλήρωση αυτών των σιδηροδρομικών γραμμών στο πλαίσιο της εκτεταμένης πρωτοβουλίας Belt and Road (BRI).
Συνολικά, η συμφωνία συνεργασίας μεταξύ των τριών μελών του μπλοκ (Κατάρ, Ιράν και Τουρκία) και η συμφωνία μεταφορών μεταξύ Ιράν, Ιράκ και Συρίας προβλέπουν ένα οδικό και σιδηροδρομικό σύστημα που θα συνδέει όλα αυτά τα κράτη.

Αυτό καθιστά το Ιράν τον κύριο άξονα των περιφερειακών δικτύων μεταφοράς και, ως εκ τούτου, αποτελεί βασικό προμηθευτή πρόσβασης για την Κίνα.
Πράγματι, οι υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι της Κίνας θεωρούν το Ιράν ως «βασικό άξονα για την πρωτοβουλία ΒΡΙ της Κίνας στην περιοχή».
Στις 19 Μαρτίου 2019, ο υπουργός Εμπορίου της Κίνας Zhong Shan τόνισε το ρόλο του Ιράν ως «στρατηγικού εταίρου» στη Μέση Ανατολή για την «περαιτέρω ανάπτυξη των οικονομικών και εμπορικών δεσμών» με ολόκληρη την περιοχή.

«Το Ιράν είναι στρατηγικός εταίρος της Κίνας στη Μέση Ανατολή και η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος και εισαγωγέας πετρελαίου από το Ιράν», δήλωσε ο Zhong.
Τελικά, αυτό θα εξασφάλιζε για το Ιράν κεντρική θέση στους συνολικούς στρατηγικούς και οικονομικούς υπολογισμούς της Κίνας.
Ο δεύτερος στόχος της «Τριπλής Αντάντ της Μέσης Ανατολής» ήταν να χρησιμοποιήσει το αραβικό μπλοκ, ιδίως τα σουνιτικά του στοιχεία, σε συνδυασμό με την κλιμάκωση του πολέμου στην  Υεμένη και την αυξανόμενη εχθρότητα του (μη Σουνιτικό, αλλά Ibadi) Ομάν, προκειμένου να «πνίξει» και να υποτάξει Σαουδική Αραβία.

Με τη Σαουδική Αραβία ήδη κοντά στη… βύθιση λόγω της βασιλείας του πρίγκιπα Mohammed bin Salman, οι ηγέτες στη Ντόχα, την Τεχεράνη και την Άγκυρα φαίνεται πεπεισμένοι ότι θα πάρει μόνο λίγη πίεση προκειμένου να επιτευχθεί η διάσπαση και η αυτοδιάθεση της Σαουδικής Αραβίας.
Το «κλειδί» για την αναμενόμενη επιτυχία του μπλοκ ήταν η κεφαλαιοποίησή του στις τάσεις που βασίζονται στην κληρονομιά που ήδη αναπτύσσονται σε όλη τη Σαουδική Αραβία.

Ο συνολικός αντίκτυπος της ανατροπής της Τουρκίας-Ιορδανίας και του Ισλαμιστή-Τζιχάντ στο Hejaz, ο αυξανόμενος αντίκτυπος των φυλετικών και τζιχάντικων κινήσεων κατά της βασιλικής οικογένειας των Al-Saud και η ριζοσπαστικοποίηση και μαχητικότητα των Σιιτών οι κοινότητες στην ανατολική Σαουδική Αραβία θα επιταχύνουν την αυτοδιάθεση της Σαουδικής Αραβίας.
Ακόμα κι αν η βασιλική οικογένεια των Al-Saud δεν απολέσει  σύντομα την εξουσία, οι μυριάδες εσωτερικών προβλημάτων θα εμποδίζουν τη Σαουδική Αραβία να διαδραματίσει σημαντικό  περιφερειακό ρόλο ενάντια στο νέο μπλοκ και τους συμμάχους του.

Ένας μεγάλος αριθμός αξιωματούχων και εμπειρογνωμόνων πληροφοριών σε όλη τη Μέση Ανατολή συμφωνούν με αυτήν την αξιολόγηση.
Ρώσοι εμπειρογνώμονες εξήγησαν στα τέλη Δεκεμβρίου του 2018 ότι «η Τουρκία, το Ιράν και το Κατάρ κινούνται άμεσα προς τη δημιουργία μιας πλήρους συμμαχίας στη Μέση Ανατολή, απειλώντας να κάνουν σοβαρές προσαρμογές στο status quo στην περιοχή».
Η τριμερής διάσκεψη κορυφής στη Δαμασκό και άλλα περιφερειακά φόρα χαιρέτισαν τη φιλία τους με τη Ρωσία, την ώρα που το Κρεμλίνο ανησυχεί για την άνοδο του μπλοκ.

Οι πολυάριθμες τριμερείς διασκέψεις κορυφής και ομάδες εργασίας της Ρωσίας υπογράμμισαν επανειλημμένα την αρνητική εμπιστοσύνη τόσο απέναντι στο Ιράν όσο και στην Τουρκία.
Οι τεράστιες πωλήσεις ρωσικών όπλων και στις δύο χώρες δεν πρέπει να συγχέονται, δεδομένου ότι αποτελούν κυρίως μέσα διατήρησης της εμπιστοσύνης των δύο χωρών στη Ρωσία και σε μια πορεία σύγκρουσης με τις ΗΠΑ.
Επίσης, η Ρωσία έχει μια μακρόχρονη διαμάχη με το Κατάρ λόγω της υποστήριξής της στους τζιχαντιστές από τον Βόρειο Καύκασο (τόσο στο Κατάρ όσο και στη Συρία-Ιράκ).
Η Ρωσία γνωρίζει ότι τόσο το Ιράν όσο και η Τουρκία είναι αδιάκριτοι εχθροί των Κούρδων και δεν θα επέτρεπαν ποτέ στους Κούρδους να δημιουργήσουν μια βιώσιμη οντότητα στα σύνορά τους, παρά τη στήριξη της Ρωσίας.

Οι τουρκικές και ιρανικές κοινές επιχειρήσεις εναντίον των Κούρδων στο βόρειο Ιράκ αποτελούν προάγγελο της προσεχούς αντιτρομοκρατικής κλιμάκωσης, μια κλιμάκωση που η Ρωσία δεν μπορεί να αποτρέψει.
Ταυτόχρονα, η Ρωσία εξακολουθεί να είναι η κύρια μεγάλη δύναμη στην περιοχή και ο διευκόλυνσης των σχεδίων πρόσβασης και ανάπτυξης της   Κίνας.

Για να διατηρήσει τα ζωτικά της συμφέροντα στο πλαίσιο της ανόδου του μπλοκ, η Ρωσία ίσως πρέπει να αντιμετωπίσει την επιτακτική ανάγκη για σημαντικούς συμβιβασμούς.
Ρώσοι εμπειρογνώμονες και αξιωματούχοι αναγνωρίζουν την ύπαρξη ενός χειρότερου σεναρίου που επικεντρώνεται στη ρωσική παρουσία κατά μήκος των ανατολικών ακτών της Μεσογείου (πέρα από τον αυτοκινητόδρομο Χαλέι-Δαμασκού).

Για να επιτευχθεί αυτό, η Ρωσία θα πρέπει να σφυρηλατήσει στενότερη συμμαχία με τους Αλαβίτες, τους Druze και τις αστικές ελίτ της Συρίας, καθώς και να προστατεύσει το Ισραήλ (και τον τεράστιο πληθυσμό του από τη Ρωσία) τόσο από το Ιράν όσο και από την Τουρκία.
Τούτου λεχθέντος, η κατοχή στη ζώνη κατά μήκος των ακτών της Μεσογείου θα σήμαινε επίσης την παρεμπόδιση των ζωτικών αρτηριών μεταφοράς, τις οποίες τόσο το Ιράν όσο και η Τουρκία είναι αποφασισμένες να δημιουργήσουν.

Ως εκ τούτου, το Κρεμλίνο παραδέχεται ότι η αντιπαράθεση μπορεί να είναι αναπόφευκτη.
Στις 19 Μαρτίου 2019, όπως συνέταξε η τριμερής στρατιωτική σύνοδος κορυφής στη Δαμασκό, ο ρώσος πρόεδρος V. Putin, έστειλε τον Υπουργό Άμυνας Sergei Shoigu στη Δαμασκό.
Ο πρωταρχικός στόχος της επίσκεψης του Shoigu ήταν να εγγυηθεί τα ρωσικά συμφέροντα στο πλαίσιο της νέας περιφερειακής στάσης.

Συναντήθηκε πρώτα με τον πρόεδρο Assad και του μεταβίβασε ένα ειδικό μήνυμα από τον Putin.
Ο Υπουργός Shoigu πραγματοποίησε συνομιλίες με τον Assad, ολόκληρη την ηγεσία της Αραβικής Αμύνης και ανώτερους Ρώσους στρατηγούς.
Ο Assad και οι στρατηγοί του παραδέχτηκαν ότι δεν υπήρχε υποκατάστατο στη ρωσική στρατιωτική βοήθεια και ότι χωρίς τη Ρωσία θα ήταν αδύνατο να ολοκληρωθεί η ήττα των τζιχαντιστών και να ελευθερωθεί η συριακή επικράτεια.
Ο Shoigu απάντησε ότι η Ρωσία «θα συνεχίσει να υποστηρίζει τις προσπάθειες για να επανακτήσει τον έλεγχο του συριακού καθεστώτος σε όλη τη χώρα» κάτω από συνθήκες μιας πραγματικής συμμαχίας.

«Η Συρία, με την υποστήριξη της Ρωσίας, σημείωσε αναμφισβήτητα σημαντική επιτυχία στον αγώνα κατά της διεθνούς τρομοκρατίας», υπενθύμισε ο συνομιλητής του ο Shoigu.
Εξήγησε ότι το Κρεμλίνο ενδιαφέρεται περισσότερο για “τα θέματα που σχετίζονται με την καταπολέμηση της διεθνούς τρομοκρατίας, μαζί με διάφορες πτυχές της ασφάλειας των Βαλκανίων και της διευθέτησης μετά τις συγκρούσεις».
Ο Assad ήταν ενθουσιώδης στον έπαινο του για τον Putin και τη ρωσική βοήθεια, αλλά ο Shoigu δεν ήταν πεπεισμένος.

Εν τω μεταξύ, το Κατάρ και οι σύμμαχοί τους κατέστησαν σαφές ότι δεν φοβούνται την αντίδραση των ΗΠΑ απέναντι στην «Τριπλή Αντάντ της Μέσης Ανατολής».
Η ίδια λογική θα αναιρούσε την αντίσταση των ΗΠΑ στην ανάβαση του μπλοκ. Ομοίως, η αμερικανική προθυμία για μια σύνοδο κορυφής Trump-Rouhani (προσαρμοσμένη μετά τη Σύνοδο Κορυφής Trump-Kim), όπου οι Κατάρ και Ομάν ήταν οι κύριοι μέτοχοι, θα εμπόδιζε επίσης μια σκληρή αντίδραση στον αυξανόμενο περιφερειακό ρόλο του Ιράν.

Η διοίκηση Trump είναι ενήμερη για τους περιορισμούς των ΗΠΑ στη μεγαλύτερη Μέση Ανατολή.
Ταυτόχρονα, οι ΗΠΑ παραμένουν ακράδαντες στην πρόληψη κατά της Κίνας και της Ρωσίας από την εδραίωση της εμπλοκής τους στην ευρύτερη Μέση Ανατολή και την ένταξη του Νέου Μεταξιού Δρόμου στην περιοχή.
Οι ανώτεροι αξιωματούχοι των ΗΠΑ, κυρίως ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας John Bolton και ο υπουργός Εξωτερικών Mike Pompeo, προειδοποίησαν επανειλημμένα ότι δεν μπορεί να υπάρξει συμβιβασμός με την Κίνα ούτε ανοχή στην άνοδο της επιρροής της  Κίνας οπουδήποτε.

Ο ρόλος του Αζερμπαϊτζάν 

«Αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο ζήτημα, πώς να ασχοληθούμε με την Κίνα σε αυτόν τον αιώνα – ίσως το μεγαλύτερο διεθνές ζήτημα που αντιμετωπίζουμε», δήλωσε ο Bolton στις 21 Μαρτίου 2019.
Δεδομένου ότι η αμερικανική επιρροή στην Αραβική Μέση Ανατολή, μέχρι το 2019, είναι σχεδόν ανύπαρκτη, παρά την παρουσία των αμερικανικών δυνάμεων στη Συρία-Ιράκ-Ιορδανία και τις ιδιαίτερες σχέσεις με τη Σαουδική Αραβία, η αμερικανική εστίαση ήταν στην άμβλυνση του σχέσεων μεταξύ Ρωσίας – Κίνας και μεγαλύτερης Μέσης Ανατολής, χτυπώντας τον πιο αδύναμο κρίκο: το Αζερμπαϊτζάν.

Η Ουάσιγκτον είναι πεπεισμένη ότι εάν εφαρμοστεί μεγάλη πίεση, τότε ο Μπακού θα διακόψει τις κρίσιμες αρτηρίες των μεταφορών που διέρχονται και θα διασυνδέονται στο Αζερμπαϊτζάν εις βάρος του Νέου Δρόμου του Μεταξιού και του μπλοκ που τον υποστηρίζει.

Αυτό, όμως, θα ενισχύσει μόνο την Τουρκία και το Ιράν σε περαιτέρω αντι-αμερικανικές ενέργειες μέσα και γύρω από τη Μέση Ανατολή, ενισχύοντας έτσι την «Ενωση της Μέσης Ανατολής».
Επιπλέον, η λογική της Ουάσιγκτον απορρίπτει την πραγματικότητα ότι, εάν συμμορφωθεί το Αζερμπαϊτζάν, θα είναι ουσιαστικά απομονωμένη και χωρίς τα μέσα για να φθάσουν οι εξαγωγές τους στις αγορές τους.

 

 

Πηγή: bankingnews.gr

 

 

OmegaNbc.com

 

 

* Σε περίπτωση που σε κάποιο άρθρο, εντοπίσετε λανθασμένες πληροφορίες, επικοινωνήστε μαζί μας στο email: news@OmegaNbc.com, ώστε να αποκαταστήσουμε την ορθότητα τους, παρέχοντας μας τις ανάλογες αποδείξεις.

*Το OmegaNbc.com σε αντίθεση με άλλα ΜΜΕ, διορθώνει τυχόν λάθος, ή ψευδής ειδήσεις όπου τις εντοπίσει, δίνοντας ανάλογο “βάρος” στην διόρθωση τους.

*OmegaNbc.com Πρώτα έγκυρα & μετά έγκαιρα.

*Το OmegaNbc.com σε αντίθεση με άλλα ΜΜΕ, αναφέρει πάντα την πηγή, από την οποία αναδημοσιεύει άρθρα η ειδήσεις.

* Το OmegaNbc.com Επιτρέπει την αναδημοσίευση, με προϋπόθεση την αναφορά της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης της ιστοσελίδας παραγωγής, https://OmegaNbc.com/

 

Tο OmegaNbc.com δημοσιεύει κάθε σχόλιο το οποίο είναι σχετικό με το θέμα στο οποίο αναφέρεται το άρθρο. 

Ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. 

Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε,
προκλητικά, συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε. 

Σε κάθε περίπτωση ο καθένας φέρει την ευθύνη των όσων γράφει 
και το OmegaNbc.com ουδεμία νομική ή άλλη ευθύνη φέρει.

«Διαφωνώ με ό,τι λες, αλλά θα υπερασπισθώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες.» Φραγκίσκος Μαρία Αρουέ «Βολταίρος» (1694-1778).

Δικαίωμα συμμετοχής στη συζήτηση έχουν μόνο όσοι έχουν επιβεβαιώσει το email τους στην υπηρεσία disqus.com

Οι Γάλλοι προστατεύουν τα Αρχαία Ελληνικά – εμείς;

 

Γάλλοι ιστορικοί, αρχαιολόγοι και φιλόλογοι ζήτησαν από την UNESCO να συμπεριληφθούν τα Αρχαία Ελληνικά και τα Λατινικά στην άυλη πολιτισμική κληρονομιά τής Ευρώπης. Αυτά όταν στην Ελλάδα υποβαθμίζεται βαθμηδόν με αποφάσεις τού υπουργείου Παιδείας η διδασκαλία τού αρχαίου ελληνικού λόγου…

Γεώργιος Μπαμπινιώτης*

Γάλλοι ιστορικοί, αρχαιολόγοι και φιλόλογοι με πρόταση που προέκυψε από συνέδριο τους στη Γαλλία ζήτησαν από την UNESCO να συμπεριληφθούν οι κλασικές αρχαίες γλώσσες (τα Ελληνικά και τα Λατινικά) στην άυλη πολιτισμική κληρονομιά τής Ευρώπης, ώστε να προστατευθούν και να διδαχθούν.

Την πρότασή τους υιοθέτησε ο υπουργός Παιδείας τής Γαλλίας, δηλώνοντας αποστομωτικά για τους αρχαιομάχους και χρησιμοθηριστές ότι οι αρχαίες αυτές γλώσσες δεν είναι ούτε νεκρές ούτε ελιτίστικες και ότι αντιθέτως αποτελούν τη βάση τής γνώσης των σύγχρονων σύγχρονων ευρωπαϊκών γλωσσών όπως η Γαλλική.

Τι είναι αυτό το «απεύθυνση» κ. Μπαμπινιώτη; Πατήστε εδώ Αυτά όταν στην Ελλάδα υποβαθμίζεται βαθμηδόν με αποφάσεις τού υπουργείου Παιδείας η διδασκαλία τού αρχαίου ελληνικού λόγου και εξοβελίζονται από το σχολείο τα Λατινικά και για τις ανθρωπιστικές ακόμη σχολές.

Αν ξαναδιδαχθούν τα Αρχαία Ελληνικά στα σχολεία της Ευρώπης, όπου έχουν περιοριστεί στο ελάχιστον, θα προκύψουν δύο ευεργετικά αποτελέσματα:

α) θα είναι ισχυρό κίνητρο για νέους ανά την Ευρώπη να σπουδάζουν και πάλι τα Αρχαία Ελληνικά (αφού θα υπάρχει επαγγελματική διέξοδος) με αποτέλεσμα να ξανανοίξουν έδρες αρχαιοελληνικών σπουδών στα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια που τώρα έχουν αποδεκατιστεί.

β) θα βοηθήσουν σταδιακά στην αλλαγή τής εικόνας τής Ελλάδος στο εξωτερικό η οποία έχει τρωθεί βαθύτατα τόσο από την άγνοια των σύγχρονων Ευρωπαίων για το τι προσέφεραν οι Ελληνες διανοητές και τα ελληνικά κείμενα στον ευρωπαϊκό πολιτισμό (παλαιότερα γνώριζαν τον πολιτισμό μας στα σχολεία τους μέσω τής διδασκαλίας των Αρχαίων Ελληνικών και θαύμαζαν τους Ελληνες) όσο και από την ανυποληψία στην οποία περιεπέσαμε με τη βαθιά οικονομική κρίση η οποία ενίσχυσε την τελευταία δεκαετία κακόβουλες εκτιμήσεις περί αναξιότητας και ανικανότητας των Ελλήνων.

* Ο Γιώργος Μπαμπινιώτης είναι καθηγητής Γλωσσολογίας, πρώην πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών

 

 

 

Πηγή: Protagon.gr

 

 

OmegaNbc.com

 

 

* Σε περίπτωση που σε κάποιο άρθρο, εντοπίσετε λανθασμένες πληροφορίες, επικοινωνήστε μαζί μας στο email: news@OmegaNbc.com, ώστε να αποκαταστήσουμε την ορθότητα τους, παρέχοντας μας τις ανάλογες αποδείξεις.

*Το OmegaNbc.com σε αντίθεση με άλλα ΜΜΕ, διορθώνει τυχόν λάθος, ή ψευδής ειδήσεις όπου τις εντοπίσει, δίνοντας ανάλογο “βάρος” στην διόρθωση τους.

*OmegaNbc.com Πρώτα έγκυρα & μετά έγκαιρα.

*Το OmegaNbc.com σε αντίθεση με άλλα ΜΜΕ, αναφέρει πάντα την πηγή, από την οποία αναδημοσιεύει άρθρα η ειδήσεις.

* Το OmegaNbc.com Επιτρέπει την αναδημοσίευση, με προϋπόθεση την αναφορά της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης της ιστοσελίδας παραγωγής, https://OmegaNbc.com/

 

Tο OmegaNbc.com δημοσιεύει κάθε σχόλιο το οποίο είναι σχετικό με το θέμα στο οποίο αναφέρεται το άρθρο. 

Ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. 

Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε,
προκλητικά, συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε. 

Σε κάθε περίπτωση ο καθένας φέρει την ευθύνη των όσων γράφει 
και το OmegaNbc.com ουδεμία νομική ή άλλη ευθύνη φέρει.

«Διαφωνώ με ό,τι λες, αλλά θα υπερασπισθώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες.» Φραγκίσκος Μαρία Αρουέ «Βολταίρος» (1694-1778).

Δικαίωμα συμμετοχής στη συζήτηση έχουν μόνο όσοι έχουν επιβεβαιώσει το email τους στην υπηρεσία disqus.com

Η αλήθεια για τη “συμμαχία” με το Ισραήλ

 

Η παρασιώπηση των γεγονότων της Συνόδου των τριών +1 στο Ισραήλ και τι εξυπηρετεί

Του Άριστου Αριστοτέλους

Αποτιμώντας τα πρόσφατα γεγονότα σχετικά με την τριμερή συνάντηση Κύπρου – Ελλάδας – Ισραήλ που πραγματοποιήθηκε στην Ιερουσαλήμ στις 20/3/2019, στην οποία παρακάθισε και ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ κ. Μάικ Πομπέο ( τρεις + 1), δεν μπορεί κανείς να μην διαπιστώσει το εξής: Με τον επιλεκτικό τρόπο παρουσίασης των εξελίξεων γύρω από την υπόθεση αυτή, η κυπριακή διπλωματία, το ΡΙΚ, όπως δυστυχώς και άλλα κρατικά και μη ΜΜΕ, παραμένουν εκτεθειμένα για ελλιπή ενημέρωση και ενδεχόμενες πολιτικές σκοπιμότητες που η στάση αυτή εξυπηρετεί.

Υποδεικνύεται ότι πριν και μετά τη συνάντηση στην Ιερουσαλήμ υπήρξαν σημαντικές δηλώσεις από αμερικανικής πλευράς, σχετικά με τους πραγματικούς σκοπούς της επίσκεψης Πομπέο στην περιοχή ( Κουβέιτ, Ισραήλ, Λίβανο), καθώς και για την παρουσία του στην τριμερή, που σίγουρα θα έκαναν την κυπριακή αποστολή να αισθάνεται άβολα και που ασφαλώς δεν θα ήθελε να είχαν διατυπωθεί.

Και τούτο γιατί θα χαλούσαν την εικόνα επιτυχίας που επιθυμούσε η Λευκωσία να προσδώσει στη σύσκεψη, ένεκα και της αμερικανικής εμπλοκής, αλλά και γιατί εμπεριείχαν τον κίνδυνο να διαταράξουν ισορροπίες στις σχέσεις της με άλλες χώρες μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ ( π.χ. Ρωσία και Κίνα) που η κυβέρνηση θέλει να τηρεί.

Συγκεκριμένα ο κ. Πομπέο εξερχόμενος από τη συνάντηση με τον κ. Νετανιάχου, που ήταν και ο πραγματικός λόγος της επίσκεψης του στο Ισραήλ ενόψει και των επερχόμενων εκλογών, και λίγο πριν εισέλθει στην αίθουσα συνεδριάσεως με τους κ.κ. Τσίπρα και Αναστασιάδη, ήταν πολύ σαφής για τους σκοπούς της συμμετοχής του στη διάσκεψη:

«Σε λίγα λεπτά» – είπε – « ο πρωθυπουργός κι εγώ θα συμμετάσχουμε σε συνάντηση με την Ελλάδα και την Κύπρο για να προωθήσουμε την ενεργειακή ασφάλεια και διαφοροποίηση [«diversification»] στην Ανατολική Μεσόγειο. Θα συζητήσω τις προσπάθειες μας να αντιμετωπίσουμε το Ιράν, τη Ρωσία και την Κίνα… Αυτή η συνάντηση είναι μέρος των προσπαθειών μας να συνεχίσουμε να κτίζουμε περιφερειακές συμμαχίες.» ( U.S. Department of State, 21/3/2019)

Επίσης στην πολύ λακωνική δήλωση του μετά τη συμμετοχή του στην τριμερή ο κ. Πομπέο ήταν το ίδιο σαφής:
«Αναθεωρητικές δυνάμεις» – είπε – «όπως το Ιράν και η Ρωσία και η Κίνα όλες προσπαθούν να αποκτήσουν ευρεία παρουσία στην Ανατολή και τη Δύση, και εμείς θεωρούμε τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ και την Κυπριακή Δημοκρατία και την Ελλάδα σαν μεγάλους εταίρους, κλειδιά στην ασφάλεια και ευημερία» ( U.S. Department of State, 21/3/2019)

Οι ανωτέρω διπλωματικά ευαίσθητες για τη Λευκωσία δηλώσεις του κ. Πομπέο, που ανεβάζουν την Κύπρο στο άρμα της αμερικανικής και Ισραηλινής στρατηγικής ενάντια σε προαναφερθείσες χώρες, λογικά εξέθεταν την κυπριακή διπλωματία όσον αφορά τους λόγους της δικής της συμμετοχής στη συνάντηση αυτή.

Ταυτόχρονα οι δηλώσεις Πομπέο δημιουργούσαν ερωτηματικά στην εικόνα ευφορίας που η δική μας πλευρά προσπαθούσε να προσδώσει στη συνάντηση της Ιερουσαλήμ και στα περί εξασφάλισης αμερικανικής ομπρέλας ασφάλειας της κυπριακής ΑΟΖ από την Τουρκία. Επίσης αλλοίωναν τη θέση της ότι πέτυχε να ταυτίσει τα συμφέροντα Κύπρου – ΗΠΑ στα ενεργειακά και άλλα στρατηγικά θέματα προς όφελος της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Για τους πιο πάνω λόγους και χωρίς τάση μηδενισμού, η δική μας πλευρά αντί να προβληματιστεί με ρεαλισμό όσον αφορά τους χειρισμούς και τις διπλωματικές της κινήσεις, που έφεραν το αποτέλεσμα αυτό, επέλεξε να παρασιωπήσει το γεγονός και συνέχισε να καλλιεργεί τον ευσεβοποθισμό. Ακόμη πιο θλιβερό είναι ότι το ΡΙΚ και ορισμένα κρατικά και μη ΜΜΕ που ήταν εκεί, συντάχθηκαν με τη στάση αυτή, ενημερώνοντας ελλιπώς το κυπριακό κοινό και περιορίζοντας την ειδησεογραφία τους στη «μεγάλη διπλωματική μας επιτυχία» και στα «πολλαπλά» – αλλά αόριστα – μηνύματα που εξέπεμπε η διάσκεψη της Ιερουσαλήμ.

Παρέμειναν όμως όλοι απροβλημάτιστοι για τις κενολογίες των ανακοινωθέντων στα περί ασφάλειας στην Ανατολική Μεσόγειο και παρασιώπησαν τις δηλώσεις Πομπέο που κατονόμαζαν δημόσια την Κύπρο ως εταίρο των Αμερικανών στην εκστρατεία τους κατά των «κακόβουλων επιδράσεων» των Ρώσων, των Κινέζων και των Ιρανών, αλλά όχι βέβαια και των Τούρκων ρεβιζιονιστών.

 

 

 

Πηγή: strategy-cy.com

 

 

OmegaNbc.com

 

 

* Σε περίπτωση που σε κάποιο άρθρο, εντοπίσετε λανθασμένες πληροφορίες, επικοινωνήστε μαζί μας στο email: news@OmegaNbc.com, ώστε να αποκαταστήσουμε την ορθότητα τους, παρέχοντας μας τις ανάλογες αποδείξεις.

*Το OmegaNbc.com σε αντίθεση με άλλα ΜΜΕ, διορθώνει τυχόν λάθος, ή ψευδής ειδήσεις όπου τις εντοπίσει, δίνοντας ανάλογο “βάρος” στην διόρθωση τους.

*OmegaNbc.com Πρώτα έγκυρα & μετά έγκαιρα.

*Το OmegaNbc.com σε αντίθεση με άλλα ΜΜΕ, αναφέρει πάντα την πηγή, από την οποία αναδημοσιεύει άρθρα η ειδήσεις.

* Το OmegaNbc.com Επιτρέπει την αναδημοσίευση, με προϋπόθεση την αναφορά της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης της ιστοσελίδας παραγωγής, https://OmegaNbc.com/

 

Tο OmegaNbc.com δημοσιεύει κάθε σχόλιο το οποίο είναι σχετικό με το θέμα στο οποίο αναφέρεται το άρθρο. 

Ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. 

Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε,
προκλητικά, συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε. 

Σε κάθε περίπτωση ο καθένας φέρει την ευθύνη των όσων γράφει 
και το OmegaNbc.com ουδεμία νομική ή άλλη ευθύνη φέρει.

«Διαφωνώ με ό,τι λες, αλλά θα υπερασπισθώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες.» Φραγκίσκος Μαρία Αρουέ «Βολταίρος» (1694-1778).

Δικαίωμα συμμετοχής στη συζήτηση έχουν μόνο όσοι έχουν επιβεβαιώσει το email τους στην υπηρεσία disqus.com

Goldman Sachs: Brexit χωρίς συμφωνία θα οδηγήσει σε μια πανευρωπαϊκή κρίση τύπου “Lehman” ή “Lehmanisation” – Ο κίνδυνος για την Ελλάδα

 

Δεν αποκλείεται μια πιστωτική κρίση με ολέθριες συνέπειες στη δυναμική του χρέους του Club Med (μεσογειακών χωρών)
Οι πιθανότητες μιας «μη συμφωνίας» για το Brexit αυξήθηκαν αισθητά την περασμένη εβδομάδα, καθώς οι βρετανοί βουλευτές απέτυχαν δύο φορές να συγκλίνουν γύρω από μια βιώσιμη εναλλακτική λύση.

Επίσης, συνεχώς απορρίπτουν την “καλύτερη δυνατή συμφωνία” που είχε διαπραγματευτεί η βρετανίδα πρωθυπουργός, Theresa May, και η ΕΕ των 27.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, για πρώτη φορά, η κερδοσκοπία για τον αντίκτυπο της συμφωνίας, όχι μόνο στο Ηνωμένο Βασίλειο αλλά στην ευρωπαϊκή και ευρύτερη παγκόσμια οικονομία, βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της αγοράς, καθώς οι επενδυτές τελικά θα αναγκαστούν να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα ότι η βρετανική έξοδος από την ΕΕ την επόμενη εβδομάδα είναι όχι μόνο δυνατή αλλά εξαιρετικά πιθανή.

Για το σκοπό αυτό, οι αναλυτές της Goldman Sachs, οι οποίοι έχουν καταγράψει λεπτομερώς το σήριαλ του Brexit μετά το δημοψήφισμα, προσπάθησαν να ποσοτικοποιήσουν τον οικονομικό αντίκτυπο του Brexit στα δυόμισι χρόνια μετά το δημοψήφισμα.

Τα ευρήματα της τράπεζας είναι ανησυχητικά, τουλάχιστον…

Και αυτό διότι ο οικονομικός κλονισμός μιας μη-συμφωνίας Brexit – που έρχεται σε μια εποχή κατά την οποία η παραγωγική δραστηριότητα είναι ήδη αδύναμη – θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια πανευρωπαϊκή κρίση τύπου “Lehman”, χάρη στη διακοπή του εμπορίου και τον αντίκτυπό της στην ανάπτυξη.

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μπορεί – πιθανότατα – να χειριστεί το άμεσο πλήγμα επαναφέροντας τις αγορές ομολόγων.
Αυτό που η ΕΚΤ δεν μπορεί να χειριστεί όμως είναι μια τρίτη οικονομική ύφεση σε μια δεκαετία.
Αυτό θα οδηγήσει σε μια πιστωτική κρίση με ολέθριες συνέπειες στη δυναμική του χρέους του Club Med (μεσογειακών χωρών).

Αρχικά, οι αναλυτές ποσοτικοποίησαν τον τρόπο με τον οποίο η αβεβαιότητα που δημιουργήθηκε από τις χαοτικές και δυσλειτουργικές διαπραγματεύσεις του Brexit ενέπνευσε τις επιχειρήσεις και τους καταναλωτές να αναβάλουν τις επενδύσεις και την κατανάλωση και την σύγκρισαν με ένα μοντέλο που απεικονίζει την αντιφατική κατάσταση του Ηνωμένου Βασιλείου σε μια εναλλακτική πραγματικότητα.

Χρησιμοποιώντας αυτά τα μοντέλα, η Goldman Sachs υπολόγισε ότι το Brexit έχει ήδη κοστίσει 2,4% από το ΑΕΠ του Ηνωμένου Βασιλείου ή περίπου 600 εκατομμύρια λίρες (671,3 εκατομμύρια δολάρια) κάθε εβδομάδα από το δημοψήφισμα.

Δεδομένου ότι το μεγαλύτερο μέρος αυτής της (θεωρητικής) απώλειας έχει αποδοθεί στις επιχειρηματικές επενδύσεις, η Goldman έχει παραθέσει ότι οι αναλυτές έχουν υποτιμήσει τις επιπτώσεις της “πολιτικής αβεβαιότητας” γύρω από τη διαδικασία Brexit.

Και μέσω μιας πολύπλοκης ανάλυσης παραγόντων βάσει γεγονότων, η αβεβαιότητα που σχετίζεται με το Brexit αποτέλεσε τον κύριο οδηγό της αβεβαιότητας στις αγορές του Ηνωμένου Βασιλείου και των επενδύσεων τα τελευταία 2,5 χρόνια…
Έτσι, οι αναλυτές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η αναζωπύρωση της αβεβαιότητας που σχετίζεται με το Brexit από την αρχή του έτους ξόδεψε το 5% της αύξησης των επενδύσεων κατά το πρώτο τρίμηνο
Σε μια διαπίστωση που εγείρει ερωτήματα σχετικά με την ύφεση της πανευρωπαϊκής βιομηχανίας που εμφανίστηκε τους τελευταίους μήνες, οι αναλυτές διαπίστωσαν ότι οι επενδύσεις σε μεγάλα κεφαλαιουχικά αγαθά (αεροπλάνα, τρένα και εξοπλισμός) και υπηρεσίες (ξενοδοχεία και εστιατόρια) είναι τα πιο εκτεθειμένα σε αυτό το είδος αβεβαιότητας.

Κοιτάζοντας πέρα ​​από τα βρετανικά νησιά, η Goldman Sachs έδειξε πώς το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος Brexit ξεπέρασε τις παγκόσμιες αγορές, ασκώντας το μεγαλύτερο αντίκτυπο στο πιο επικίνδυνο χρέος σε ολόκληρο τον κόσμο, αλλά κυρίως στην Ευρώπη.
Και δεδομένου ότι μια «συμφωνία», η Brexit δεν μπορεί να είναι εξίσου οικονομικό σοκ, υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι αυτός ο τύπος αντίδρασης θα μπορούσε να επαναληφθεί…

.. Παρά το γεγονός ότι ο κίνδυνος που σχετίζεται με την περίπτωση του Brexit έκτοτε περιορίστηκε κυρίως σε χώρες με σημαντική έκθεση στις εξαγωγές προς το Ηνωμένο Βασίλειο.

Ωστόσο, φτάνοντας στην επόμενη εβδομάδα ακόμη και με μια συμφωνία θα μπορούσε να έχει επιπτώσεις στην οικονομία του Ηνωμένου Βασιλείου, σύμφωνα με την ανάλυση του κόστους παραγωγής από την Goldman.
Με την ΕΕ να δηλώνει ότι το “δεν υπάρχει συμφωνία” το Brexit είναι τώρα ένα “πιθανό” σενάριο, οι αναλυτές προειδοποιούν για την «έλλειψη συμφωνία» στο εύθραυστο ευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Ο οικονομικός κλονισμός μιας μη-συμφωνίας Brexit – που έρχεται σε μια εποχή κατά την οποία η παραγωγική δραστηριότητα είναι ήδη αδύναμη – θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια πανευρωπαϊκή κρίση τύπου “Lehman”, χάρη στη διακοπή του εμπορίου και τον αντίκτυπό της στην ανάπτυξη.
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μπορεί – πιθανότατα – να χειριστεί το άμεσο πλήγμα επαναφέροντας τις αγορές ομολόγων.
Αυτό που η ΕΚΤ δεν μπορεί να χειριστεί όμως είναι μια τρίτη οικονομική ύφεση σε μια δεκαετία.
Αυτό θα οδηγήσει σε μια πιστωτική κρίση με ολέθριες συνέπειες στη δυναμική του χρέους του Club Med (μεσογειακών χωρών).

Τι προβλέπουν JPMorgan, Citi, Deutsche Bank και UBS για το Brexit

J. Ρ. Morgan

Η αδυναμία των Βρετανών βουλευτών, μέχρι στιγμής, να σφυρηλατήσουν μια σαφή πορεία προς τα εμπρός, έδωσε στη May μία μικρή ευκαιρία προκειμένου να προχωρήσει σε μία ακόμη ψηφοφορία.
Η J. P. Morgan εκτιμά, πάντως, ότι μπορεί να υπάρξει και μία ενδιάμεση λύση.
Από τις εναλλακτικές λύσεις που έχουν εξετάσει οι Βρετανοί βουλευτές, η J.P. Morgan προβλέπει ότι το Κοινοβούλιο θα στηρίξει τελικά την απόφαση για ένα «ήπιο» Brexit.
Η τράπεζα εκτιμά ότι υπάρχει πιθανότητα 30% για πρόωρες εκλογές τον Μάιο του 2019 και πιθανότητα 20% για εκτεταμένη παράταση της διαδικασίας του Brexit.
Ενδεχόμενο δεύτερο δημοψήφισμα ή μία τελική συμφωνία λαμβάνουν πιθανότητες 15%  έκαστο.

Citi

Η Citi δεν υποδεικνύει προτιμήσεις ή πιθανότητες σε οποιοδήποτε αποτέλεσμα του Brexit.
Ωστόσο, η τράπεζα υποστηρίζει ότι το κυβερνών κόμμα ή ορθότερα οι βουλευτές του μοιάζουν όλο και περισσότερο να είναι υπέρ ενός no deal Brexit.
Περίπου 200 συντηρητικοί νομοθέτες υπέγραψαν επιστολή στη Βρετανή πρωθυπουργό ζητώντας μια “διαχειριζόμενη” έξοδο.
Όμως, η Citi εξακολουθεί να αναμένει ότι η βρετανική κυβέρνηση θα κατορθώσει να αποφύγει ένα σοβαρό ατύχημα.

Deutsche Bank

Οι πιθανότητες να εγκαταλείψει η Βρετανία την Ευρωπαϊκή Ένωση χωρίς συμφωνία στις 12 Απριλίου έφθασαν στο 25% σύμφωνα με την  Deutsche Bank.
Η τράπεζα αύξησε την εκτίμησή της για τις πιθανότητες μιας διαπραγμάτευσης της Brexit χωρίς επιτόκιο στο 25% από 20% και στοχεύει σε συναλλαγματική ισοτιμία 90 πένες ανά ευρώ.
Το βασικό σενάριο της Deutsche, το οποίο έχει πιθανότητα 30%, είναι ότι οποιαδήποτε συμφωνία υπάρξει στο Κοινοβούλιο δεν θα μπορέσει να εφαρμοστεί από την κυβέρνηση και θα υπάρξουν πρόωρες γενικές εκλογές.

UBS

Η ελβετική τράπεζα εκτιμά ότι οι πρόωρες εκλογές στη Βρετανία είναι αναπόφευκτες.
Οι εκλογές στο Ηνωμένο Βασίλειο διεξάγονται κάθε πέντε χρόνια, εκτός εάν η κυβέρνηση χάση την ψήφο εμπιστοσύνης ή τα δύο τρίτα των βουλευτών ψηφίζουν υπέρ της πτώσης της κυβέρνησης.
Η UBS πιστεύει ότι το τελευταίο σενάριο θα μπορούσε να είναι εφικτό καθώς οι Συντηρητικοί βουλευτές θεωρούν ότι σε ενδεχόμενες πρόωρες εκλογές μπορούν να αυξήσουν τα ποσοστά τους κάτι που θα βοηθούσε τη May να περάσει τη συμφωνία από το Κοινοβούλιο.

 

 

Πηγή: bankingnews.gr

 

 

OmegaNbc.com

 

 

* Σε περίπτωση που σε κάποιο άρθρο, εντοπίσετε λανθασμένες πληροφορίες, επικοινωνήστε μαζί μας στο email: news@OmegaNbc.com, ώστε να αποκαταστήσουμε την ορθότητα τους, παρέχοντας μας τις ανάλογες αποδείξεις.

*Το OmegaNbc.com σε αντίθεση με άλλα ΜΜΕ, διορθώνει τυχόν λάθος, ή ψευδής ειδήσεις όπου τις εντοπίσει, δίνοντας ανάλογο “βάρος” στην διόρθωση τους.

*OmegaNbc.com Πρώτα έγκυρα & μετά έγκαιρα.

*Το OmegaNbc.com σε αντίθεση με άλλα ΜΜΕ, αναφέρει πάντα την πηγή, από την οποία αναδημοσιεύει άρθρα η ειδήσεις.

* Το OmegaNbc.com Επιτρέπει την αναδημοσίευση, με προϋπόθεση την αναφορά της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης της ιστοσελίδας παραγωγής, https://OmegaNbc.com/

 

Tο OmegaNbc.com δημοσιεύει κάθε σχόλιο το οποίο είναι σχετικό με το θέμα στο οποίο αναφέρεται το άρθρο. 

Ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. 

Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε,
προκλητικά, συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε. 

Σε κάθε περίπτωση ο καθένας φέρει την ευθύνη των όσων γράφει 
και το OmegaNbc.com ουδεμία νομική ή άλλη ευθύνη φέρει.

«Διαφωνώ με ό,τι λες, αλλά θα υπερασπισθώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες.» Φραγκίσκος Μαρία Αρουέ «Βολταίρος» (1694-1778).

Δικαίωμα συμμετοχής στη συζήτηση έχουν μόνο όσοι έχουν επιβεβαιώσει το email τους στην υπηρεσία disqus.com

Υπογράφονται οι συμβάσεις παραχώρησης για έρευνες υδρογονανθράκων στο Ιόνιο – Repsol και ΕΛΠΕ οι ανάδοχοι

 

Θα ακολουθήσουν εντός των επομένων τεσσάρων μηνών οι αντίστοιχες συμβάσεις για τα θαλάσσια οικόπεδα νοτιοδυτικά της Κρήτης

Για την επόμενη Τρίτη 9 Απριλίου 2019 προγραμματίζεται η επίσημη τελετή υπογραφής των συμβάσεων παραχώρησης των δικαιωμάτων έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στις θαλάσσιες περιοχές του Ιουνίου και του Οικοπέδου 10 στον Κυπαρισσιακό Κόλπο, μεταξύ του ελληνικού δημοσίου, της ισπανικής Repsol και των ΕΛΠΕ.

Η τελετή που θα πραγματοποιηθεί στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας και εκ μέρους του ελληνικού δημοσίου θα υπογράψει ο υπουργός Γιώργος Σταθάκης, ο οποίος θα έχει μόλις επιστρέψει από τη Βουλγαρία όπου και θα οριστικοποιηθεί η συμφωνία μεταξύ των δυο χωρών που αφορά τον αγωγό φυσικού αερίου IGB.

Σε ότι αφορά τις έρευνες υδρογονανθράκων που έχουν βρεθεί στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της κυβέρνησης μετά τις τελευταίες εξελίξεις στα οικόπεδα της Κύπρου, ο κ. Σταθάκης επιδιώκει να επιταχύνει τις εξελίξεις κλείνοντας τις εκκρεμότητες.

Έτσι οι δυο συμβάσεις για το Οικόπεδο 10 και την περιοχή του Ιονίου αφού υπογραφούν θα πάρουν το δρόμο για την τελική κύρωση τους από τη Βουλή.
Υπενθυμίζεται ότι αντισυμβαλλόμενοι του ελληνικού δημοσίου για μεν την περιοχή του Ιονίου είναι η κοινοπραξία της ισπανικής Repsol με τα ΕΛΠΕ, ενώ την έρευνα στο Οικόπεδο 10 του Κυπαρισσιακού Κόλπου αναλαμβάνουν μόνα τους τα ΕΛΠΕ.

Με την υπογραφή των συμβάσεων, κλείνει ο κύκλος των παραχωρήσεων που ξεκίνησε το 2012 στις θαλάσσιες και χερσαίες περιοχές της Δυτικής Ελλάδας.

Εξάλλου όπως έχει δηλώσει ο κ. Σταθάκης μέσα στους τέσσερις επόμενους μήνες θα ολοκληρωθεί η διαγωνιστική διαδικασία και θα υπογραφούν οι συμβάσεις ανάθεσης του δικαιώματος έρευνας υδρογονανθράκων στην κοινοπραξία Exxon Μobil, Τotal και ΕΛΠΕ για τα δυο θαλάσσια οικόπεδα Νότια και Νοτιοδυτικά της Κρήτης.

Μια συμφωνία με μεγάλο ειδικό βάρος που εκτιμάται ότι βάζει την Ελλάδα στο χάρτη των ερευνών της Ανατολικής Μεσογείου.

 

 

 

Πηγή: worldenergynews.gr

 

 

OmegaNbc.com

 

 

* Σε περίπτωση που σε κάποιο άρθρο, εντοπίσετε λανθασμένες πληροφορίες, επικοινωνήστε μαζί μας στο email: news@OmegaNbc.com, ώστε να αποκαταστήσουμε την ορθότητα τους, παρέχοντας μας τις ανάλογες αποδείξεις.

*Το OmegaNbc.com σε αντίθεση με άλλα ΜΜΕ, διορθώνει τυχόν λάθος, ή ψευδής ειδήσεις όπου τις εντοπίσει, δίνοντας ανάλογο “βάρος” στην διόρθωση τους.

*OmegaNbc.com Πρώτα έγκυρα & μετά έγκαιρα.

*Το OmegaNbc.com σε αντίθεση με άλλα ΜΜΕ, αναφέρει πάντα την πηγή, από την οποία αναδημοσιεύει άρθρα η ειδήσεις.

* Το OmegaNbc.com Επιτρέπει την αναδημοσίευση, με προϋπόθεση την αναφορά της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης της ιστοσελίδας παραγωγής, https://OmegaNbc.com/

 

Tο OmegaNbc.com δημοσιεύει κάθε σχόλιο το οποίο είναι σχετικό με το θέμα στο οποίο αναφέρεται το άρθρο. 

Ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. 

Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε,
προκλητικά, συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε. 

Σε κάθε περίπτωση ο καθένας φέρει την ευθύνη των όσων γράφει 
και το OmegaNbc.com ουδεμία νομική ή άλλη ευθύνη φέρει.

«Διαφωνώ με ό,τι λες, αλλά θα υπερασπισθώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες.» Φραγκίσκος Μαρία Αρουέ «Βολταίρος» (1694-1778).

Δικαίωμα συμμετοχής στη συζήτηση έχουν μόνο όσοι έχουν επιβεβαιώσει το email τους στην υπηρεσία disqus.com

Γιατί η Ρωσία συνεχίζει το κρεσέντο αγοράς χρυσού – Ισχυρό πλήγμα για το αμερικανικό δολάριο

 

Η Μόσχα «ξεφορτώνεται» αμερικανικά ομόλογα και στρέφεται στην ασφάλεια του χρυσού
Πριν από εννέα μήνες, καθώς οι αποδόσεις των αμερικανικών κρατικών ομολόγων μειώνονταν από το επταετές υψηλό που σημειώθηκε τον Μάιο 2018, οι αναλυτές επεσήμαναν μια περίεργη εξέλιξη στην αγορά του αμερικανικού χρέους.

Τον Απρίλιο και τον Μάιο 2018, η κεντρική τράπεζα της Ρωσίας προχώρησε σε πώληση αμερικανικών 10ετώ ομολόγων συνολικής αξίας  81 δισ. δολαρίων.

Η πτώση ήταν τόσο σημαντική, ώστε η Ρωσία «χάθηκε» από τη λίστα με τις 30 χώρες που έχουν στην κατοχή τους μεγάλο αριθμό αμερικανικών, κρατικών ομολόγων.

Την ίδια χρονική περίοδο, η Ρωσία ήταν ένας εμφανώς μεγάλος αγοραστής κινεζικού γουάν, όπως σημείωσε η Goldman Sachs, συμβάλλοντας στη σημαντική πτώση του έναντι του δολαρίου.

 

Ωστόσο, δεδομένης της ακόμη περιορισμένης μετατρεψιμότητας του γουάν, το κινεζικό νόμισμα δεν είναι ένα αξιόπιστο αποθεματικό για τις ξένες κεντρικές τράπεζες.
Εξαιτίας, λοιπόν, αυτού η Μόσχα στρέφεται σε ένα διαφορετικό asset, που δεν είναι άλλο από τον χρυσό.

Τα στοιχεία από τη ρωσική κεντρική τράπεζα που παραθέτει το Bloomberg δείχνουν ότι τα αποθέματά χρυσού έχουν σχεδόν τετραπλασιαστεί τα τελευταία δέκα χρόνια και ότι το 2018 ήταν το πιο “φιλόδοξο έτος” για την αγορά χρυσού από τη Ρωσία.

Και σε μια σπάνια, αν και σιωπηλή αναγνώριση από τον Αμερικανό οικονομικό Τύπο ότι η αποδολλαρίωση είναι μια σύγχρονη απειλή που πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη, το Bloomberg αναφέρει ότι “οι αναλυτές, που έχουν επεξεργαστεί τον όρο de-dollarization, εικάζουν για τις παγκόσμιες οικονομικές επιπτώσεις εάν περισσότερες χώρες υιοθετούν μια παρόμοια φιλοσοφία και τι μπορεί να σημαίνει για την επιθυμία του δολαρίου σε σύγκριση με άλλα περιουσιακά στοιχεία, όπως ο χρυσός ή το κινεζικό γουάν “.

Ενώ η εξάρτηση της Ρωσίας από την εξαγωγή αγαθών όπως ο χρυσός σημαίνει ότι πρέπει να συνεχίσει να εξαρτάται, για τις εμπορικές της σχέσεις από το δολάριο, αυτό δεν σημαίνει ότι η Μόσχα είναι έτοιμη να υποκύψει.

Πέρυσι, η αγορά χρυσού της Ρωσίας ξεπέρασε την παραγωγή χρυσού για πρώτη φορά.
Και καθώς οι σχέσεις με τις ΗΠΑ συνεχίζουν να χειροτερεύουν, καθώς οι μακροχρόνιες συνθήκες ελέγχου των εξοπλισμών και η πολεμική ρητορική που διαπερνάται τόσο από τον Trump όσο και από τον Putin, η ρωσική κεντρική τράπεζα μπορεί να αρχίσει να εισάγει περισσότερους τόνους χρυσούς.

 

 

 

Πηγή: bankingnews.gr

 

 

OmegaNbc.com

 

 

* Σε περίπτωση που σε κάποιο άρθρο, εντοπίσετε λανθασμένες πληροφορίες, επικοινωνήστε μαζί μας στο email: news@OmegaNbc.com, ώστε να αποκαταστήσουμε την ορθότητα τους, παρέχοντας μας τις ανάλογες αποδείξεις.

*Το OmegaNbc.com σε αντίθεση με άλλα ΜΜΕ, διορθώνει τυχόν λάθος, ή ψευδής ειδήσεις όπου τις εντοπίσει, δίνοντας ανάλογο “βάρος” στην διόρθωση τους.

*OmegaNbc.com Πρώτα έγκυρα & μετά έγκαιρα.

*Το OmegaNbc.com σε αντίθεση με άλλα ΜΜΕ, αναφέρει πάντα την πηγή, από την οποία αναδημοσιεύει άρθρα η ειδήσεις.

* Το OmegaNbc.com Επιτρέπει την αναδημοσίευση, με προϋπόθεση την αναφορά της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης της ιστοσελίδας παραγωγής, https://OmegaNbc.com/

 

Tο OmegaNbc.com δημοσιεύει κάθε σχόλιο το οποίο είναι σχετικό με το θέμα στο οποίο αναφέρεται το άρθρο. 

Ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. 

Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε,
προκλητικά, συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε. 

Σε κάθε περίπτωση ο καθένας φέρει την ευθύνη των όσων γράφει 
και το OmegaNbc.com ουδεμία νομική ή άλλη ευθύνη φέρει.

«Διαφωνώ με ό,τι λες, αλλά θα υπερασπισθώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες.» Φραγκίσκος Μαρία Αρουέ «Βολταίρος» (1694-1778).

Δικαίωμα συμμετοχής στη συζήτηση έχουν μόνο όσοι έχουν επιβεβαιώσει το email τους στην υπηρεσία disqus.com